Μένω εδώ.
Εμ- μένω στις σκέψεις αγάπης μου για εμάς.
Μην απορείς που με βλέπεις.
Δεν θα ήμουν αλλού.
Δια- μένω μόνιμα στο κατώφλι σου
και
περι- μένω στωικά ένα νεύμα σου,
προσ- μένω καρτερικά μια λέξη σου,
παρα- μένω εδώ λοιπόν, με κομμένη την ανάσα, για ν’αντικρίσω έστω τη σκιά σου,
επι- μένω σε μιαν εύγλωττη σιωπή σου ν’ ανατείλει, για να βασιλέψει η δική μου ατολμία.
Έτσι θαρρώ πως είναι, ν’ αγαπάς και για τους δύο!
Ζωή Παπατζίκου
Post Views:6
About Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
Post Views: 5 Βρίσκεσαι τόσο μακριά. Με δυσκολία σε διακρίνω. Σαν φιγούρα ζωγραφισμένη. Ένα άτσαλο, ακαθόριστο, απροσδιόριστο ολόγραμμά σου. Μάταια παλεύω να δω αν διαφαίνεται...
Post Views: 1 Κοίτα πως ξεγυμνώθηκαν οι λέξεις μου προσδοκώντας – εν καιρώ χειμώνα- το πολυπόθητο καλοκαίρι σου. Τρέμουν τα φωνήεντα στην εναπομείνουσα και αποκλειστική...