Είναι στο χέρι σου να ξέρω ότι μ’ αγαπάς

Εγώ δε μαδάω μαργαρίτες για να μάθω αν μ’ αγαπάς,
τι μου φταίξανε άλλωστε; Λέξεις αφουγκράζομαι και πράξεις μετρώ!
Εσύ, λοιπόν, δίνεις το τέμπο στο “μ’ αγαπάει δε μ’αγαπάει”. Εσύ ορίζεις το τέλος του λεκτικού αυτού παιχνιδίσματος.
Η μαργαρίτα είσαι εσύ! Κι είναι στο χέρι σου, πως μ’ αγαπάς, να ξέρω.
Κατερίνα Πανταλέων