Σαν Οδυσσέας να έρθεις πλάι μου και μη γυρίσεις πια στη θάλασσα.
Χρόνια σε περίμενα, μα άξιζε η αναμονή.
Σε μια Ιθάκη αφιλόξενη, πιο ξένη και από τις ξένες θάλασσες που βολόδερνες.
Πιο ξένη και από τους ξένους τόπους που περιπλανήθηκες.
Σε μια κατάξερη γη, έρημη, στερημένη από την παρουσία σου.
Να καρτερώ τη μέρα ή τη νύχτα που θα σε φέρει μα εσύ δε φαινόσουν.
Με Κίρκες μπλέχτηκες, Σειρήνες, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη.
Με Κύκλωπες που παραλίγο να πάρουν τη ζωή σου.
Και όταν κατάκοπος πια σε μένα επέστρεψες, τίποτα δεν ήταν πια το ίδιο, ήταν ανώτερο.
Γιατί κουβάλαγες σοφία, γιατί ήξερες. Γιατί κουβάλαγα γνώση, γιατί έμαθα.
Μια Πηνελόπη απ’ τα χρόνια κουρασμένη πια, μια ψυχή ταλαίπωρη.
Μα τέτοια ήταν η χαρά που σ’ είδα μπρος στα μάτια μου!
Γιατί λίγο έλειψε να πειστώ ότι ο Οδυσσέας δεν υπάρχει…
Εύα Κοτσίκου
Post Views:11
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
Post Views: 24Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι ενσαρκώνουν κάθε έννοια αυταπάρνησης και ανιδιοτέλειας. Ψυχές που βλέποντας στα μάτια τους ταξιδεύεις στην καρδιά τους. Πρόσωπα αστραφτερά, που...
