Το αλφαβητάρι της σιωπής

Στο αλφαβητάρι της σιωπής,
Κρύβονται οι λέξεις του πελάγους.
Ομόφωνα,
γλυκά, απαντούν,
στις αμμουδιές που ερήμωσαν,
στα χτυπημένα βότσαλα,
απ’ την αλμύρα του χρόνου
και στους λουόμενους περαστικούς.

Στο αλφαβητάρι της σιωπής,
τα χρώματα ασκούν επιρροή
στις άτονες αισθήσεις.

Απ’ τις φωνές
που σάστισαν την ακοή.
Απ’ τις σιωπές,
που βύθισαν την παρακμή.
Το θαρραλέο άνεμο
που τόλμησε
να ξεγελάσει την αφή.

Στο αλφαβητάρι της σιωπής
Θα’ ρθω απόψε να σε βρω.
Ν’ ακούσω κάθε ψίθυρο
Των συλλαβών σου.
Να μεταφράσω τα σημεία στίξης
Που παρεμβάλλει ο χρόνος σου.

Θα’ ρθω απόψε να σε βρω.
Σ’ ένα κρυφό παραμύθι,
με πρωταγωνιστές τις σκέψεις μας,
να σχηματίζουν μύθους
υπαρκτούς στον κόσμο της ανυπαρξίας.

Κι εσύ να ξεγελάς το όνειρο
πριν ξημερώσει.
Πριν λάμψει ο ήλιος
και βασιλέψει την αυγή.

Θα’ ρθω απόψε,
σιωπηλά θορυβώδης.
Ο θόρυβος της σιωπής
δεν κάνει κρότο.
Δεν παρασιτεί στις σκέψεις
Δεν αποζητάει διαμονή.
Θα’ ρθω μονάχα να σε βρω.
Με μια μικρή, ξύλινη βάρκα
Θ’ ανοιχτώ στο πέλαγος.

Μη δώσεις σημασία στις σχισμές της.
Το έγδαρε το ξύλο η αλμύρα,
μα ακόμα επιπλέει.
θα’ ρθω στο μέλλον
που αποδυνάμωσε το παρελθόν.

Μα το παρόν του πρόσφερε
ένα εισιτήριο διαρκείας,
με αναγραφόμενο προορισμό:
«Το αλφαβητάρι της σιωπής».

Ελίνα Δερμιτζόγλου