Στο κλείσιμο κάθε χρονιάς, το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η απογραφή. Άνθρωποι ήρθαν, κάποιοι φύγαν, άλλοι πάλι έμειναν με ένα δικό τους τρόπο. Αποφάσεις που πάρθηκαν βεβιασμένα, καταστάσεις που έδειξες παραπάνω ανοχή απ’ ότι έπρεπε… ιστορίες που έπαιρναν παράταση γιατί έως τώρα δε βιαζόσουν, γιατί όπως έλεγες «δε σε κυνηγάει κανείς». Τώρα λοιπόν που μπαίνει το νέο έτος και πρέπει να σε βρει καθαρό και έτοιμο για το καθιερωμένο ριστάρτ, ξαφνικά, φαίνεται εκείνος να σε κυνηγάει τελικά, και όπως όλα δείχνουν, ήρθε η ώρα να εστιάσεις στην αναβλητικότητα που σε διακατείχε όλο τον προηγούμενο καιρό.
Σηκώνεις τα μανίκια δυναμικά και ξεκινάς το ξεσκαρτάρισμα. Πρώτα καταμετράς τις στιγμές σου και έπειτα τις σκέψεις που εισήλθαν στο κεφάλι σου όλη την περασμένη χρονιά, ώστε τελικά να τις αθροίσεις με τις παρουσίες στη ζωή σου και να βρεις τις διαφορές. Διαφορές θα υπάρξουν ναι. Πάντα υπάρχουν άλλωστε! Απόδειξη εκείνοι οι λίγοι που νόμιζες πως ήταν στη ζωή σου διακριτικοί, σιωπηλοί, τόσο ήσυχοι, που δεν κατάλαβες ότι η σιωπή τους τελικά σήμαινε απουσία.
Είναι και οι άλλοι, εκείνοι που διεκδίκησαν μια θέση μέσα σου και έπειτα, ως δια μαγείας, «παφφ» έσκασαν σαν ένα σακούλι γεμάτο ταλκ, αφήνοντας στη ζωή σου τα λευκά αλλά σαν λεκέδες χνάρια τους. Τη νέα χρονιά πρέπει να την υποδεχτείς καθαρός. Χωρίς εκκρεμότητες και ανοιχτούς λογαριασμούς. Χωρίς υπόνοιες και μισάνοιχτες πόρτες. Χωρίς ασάφειες και προηγούμενα. Το παλιό έτος θα κλείσει γεμάτο και ξεκάθαρο. Θα μπει στο συρτάρι των αναμνήσεων χωρίς να ουρλιάζει καμία εκκρεμότητα μέσα του φυλακισμένη και το καινούριο θα μπει με μια νέα αρχή. Θα το σηματοδοτεί μια ευχή και θα είναι τόσο μα τόσο δυνατή, τόσο φορτισμένη, που θα τροφοδοτήσει ενέργεια όλη την ύπαρξή σου για τις επόμενες 365 ημέρες!
Η νέα χρονιά θα είναι για σένα η αρχή ενός βιβλίου που γράφεις αποκλειστικά εσύ και θα πάρει τη μορφή και το σχήμα που εσύ θα επιλέξεις να της δώσεις. Η νέα χρονιά να σε ταξιδέψει σε νέους ορίζοντες, να σε γεμίσει καινούριες γνώσεις και να σου χαρίσει μεγαλύτερη σοφία. Δεν υπάρχει πλέον θέση για τα λάθη του παρελθόντος, παρά μόνο για δημιουργικότητα και νέες ευκαιρίες.
Καλή πρωτοχρονιά!
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
