Ζωή σου, η δική μου συρρίκνωση

 
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς τους χαρακτήρες που εισβάλλουν στις ζωές των άλλων με τόση μαεστρία και χωρίς ίχνος ντροπής. Χάνουν τόσο πολύτιμο χρόνο από τη ζωή τους μελετώντας τους άλλους.
 
Διαβάζουν καλά τον υποψήφιο στόχο, παρατηρούν τη κάθε κίνηση και αφουγκράζονται τις ανάγκες του.
 
Εξερευνούν στα έγκατα της δικής του γης και κάνουν στοχευμένη επίθεση ξέροντας ακριβώς τα όνειρα και τις επιθυμίες του κάθε υποψηφίου θύματος. 
Έχουν βρει πρόσβαση έχοντας αφήσει εσύ ανοιχτές πύλες και αυτοί απλά έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό που γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον! Ανέλυσαν άψογα τη κάθε είσοδο, ακόμη και τη πιο μικρή χαραμάδα.
 
Ενήμεροι για κάθε πτυχή του χαρακτήρα και τη κάθε σταγόνα φόβου που κυλάει μέσα σου.
Παίζουν με το μυαλό και εξουσιάζουν τη σκέψη. Σαν άβουλο πλάσμα στα χέρια τους, σε χειραγωγούν με απίστευτη ευκολία και σε πηγαίνουν ακριβώς εκεί που αυτοί επιθυμούν και εσύ έρμαιο στα θέλω τους.
 
Σε ρουφάνε σταγόνα σταγόνα χωρίς να σεβαστούν τίποτα και κανέναν, τρέφονται από την αδυναμία που τους έχεις δείξει κι όσο εσύ συρρικνώνεσαι τόσο αυτοί αρέσκονται. Τρυπούν τη σάρκα και σε πίνουν μέχρι το τελευταίο γράμι, μέχρι να παραδοθεις ολοκληρωτικά.
Ένα ανθρώπινο είδος ιδιαίτερο και ξεχωριστό, με μόνο σκοπό να σε αδειάσει από αξιοπρέπεια και ψυχικά αποθέματα.
 
Ένα ανθρώπινο είδος που δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο και το νόημα της ύπαρξης του🌷💜
 
Στέλλα Α.

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *