Ο χαρακτηρισμός που σου προσάπτω είναι η λέξη «εντυπωσιακά»
Ναι, σου προσάπτω αυτή τη λέξη, δεν είναι λάθος η έκφραση μου. Τη διάλεξα προσεκτικά για να σου αποδώσω ευθύνες. Να ακουστεί σαν να σου κάνω επίθεση. Είσαι κι εσύ από εκείνους που κυριολεκτικά εισβάλλουν στη ζωή του άλλου με θράσος και προκαλούν χαμό! Είσαι σαν ναρκωτική ουσία μέσα σε ξανά χρησιμοποιημένη σύριγγα. Φοβίζεις, μα προκαλείς έκσταση, ευφορία, οξύνεις τις αισθήσεις, εθίζεις!
Εθίζεις και προκαλείς στερητικά σύνδρομα όταν το ίδιο εντυπωσιακά, το ίδιο έντονα, με το ίδιο θράσος φεύγεις σκορπώντας τριγύρω τον πανικό. Διαταράσσεις την αντίληψη, μαστουρώνεις το μυαλό, δημιουργείς χάος. Υπήρξες σε καμία μου πραγματικότητα ή μήπως όχι; Είσαι αλήθεια ή μια παραίσθηση; Μια παραζάλη μέσα στο θολωμένο μου μυαλό;
Έτσι κι αλλιώς πάντα σε κρύβαν τα σκοτάδια… ή μήπως μόνο τα δικά μου πυκνά σκοτάδια; Όπως και να ‘χει δε θα το ψάξω άλλο, το μυαλό μου πονάει από τις σκέψεις. Μια – δυο μέρες θα κάνω υπομονή και η ανάγκη σου θα αρχίσει να σβήνει, να ξεθωριάζει. Μια δυο μέρες και μετά θα αντέχω. Και με τον καιρό, ίσως ξανά βρω τον εαυτό μου. Και που ξέρεις; Ίσως καταφέρω και να τον φτιάξω έτσι όπως με έκανες να τον ονειρευτώ… έτσι όπως δεν πρόλαβα να τον απολαύσω.
Για καλό μου θα ‘ναι θα δεις… πάντα για καλό είναι! Εγώ θα σε έχω αποδεκατίσει και εσύ, εσύ θα είναι σαν να μην εμφανίστηκες ποτέ. Θα έχεις εξαφανιστεί, με τον ίδιο χειμαρρώδη τρόπο που εμφανίστηκες. Γιατί έτσι είσαι εσύ. Εντυπωσιακό ε;