Άνθρωποι φαντάσματα

Θαύματα δεν είδα ποτέ να γίνονται γύρω μου. Από εκείνα τα θαύματα που γεμίζουν πόθο τις καρδιές των ανθρώπων για αλλαγή και πρόοδο. Θαύματα σου λέω δίπλα μου ποτέ δεν έγιναν. Ο καθένας μονάχα δίπλα μου αν και θαυματοποιός πλασαριζόταν, δεν κατάφερε ποτέ να φέρει εκείνη την αλλαγή που προσδοκούσε, μονάχα στα λόγια έμεινε. Ίσως γιατί ο πόθος του δεν ήταν μεγάλος και δεν πίστευε στον εαυτό του.

Είδα μπροστά στα μάτια μου εικόνες περίεργα σκληρές. Ανατρεπτικές και μοναδικές που μονάχα η πιο τρελή φαντασία πλάθει και έπειτα διηγείται ιστορίες για αγρίους, θύτες και θύματα. Θαύματα δίπλα μου δεν είδα να γίνονται, μονάχα κάτι μεταμορφώσεις ανθρώπων που η ζωή τους κλήρωσε παιχνίδια δικαιοσύνης προερχόμενα από αδικίες που διέπραξαν. Είδα μπροστά στα μάτια μου θύτες αδίστακτους, θεριά ανήμερα. Είδα ανθρώπινους λύκους που περίμεναν την αδύναμη στιγμή σου. Είδα ανθρώπους δήμιους που περίμεναν να χαλαρώσουν οι άμυνες μου για να διαλύσουν την ζωή μου. Είδα μπροστά μου ανθρώπους-ερπετά να σέρνονται δεξιά και αριστερά στην προσπάθεια τους να με κυνηγήσουν. Είδα ανθρώπους παρηκμασμένους που η ξεφτίλα τους δεν έχει όριο και μέτρο. Είδα τους ανθρώπους-δήμιους να μεταμορφώνονται σε επιθετικά σκυλιά για να σκίσουν την σάρκα μου, να με κατασπαράξουν ζωντανή.

Και μετά πάλι τους είδα κλεισμένους σε κλουβιά από χρυσό να υπακούν τους δικούς τους δήμιους και να γίνονται θύματα των δικών τους θυτών. Είδα ανθρώπους εντολοδόχους, εκτελεστικά όργανα του χρήματος, της εφήμερης δόξας, της επιδερμικής επιφάνειας. Είδα μπροστά μου εχθρούς που δεν κατάφεραν ποτέ να μεταμορφωθούν σε ανθρώπους. Είδα μπροστά μου ανθρώπους φαντάσματα να σέρνουν από εδώ και από εκεί αναίτια το κουφάρι τους και να μην είναι άξιοι να πάρουν μισή πρωτοβουλία. Είδα τους ίδιους ανθρώπους να υπακούν και να προσκυνούν την δύναμη της πρόσκαιρης εξουσίας. Είδα τους ίδιους ανθρώπους να κατατροπώνονται και να πέφτουν από τους ψεύτικους θρόνους τους σε μια ημέρα. Είδα ανθρώπους μεταμορφωμένους σε τέρατα και το μόνο που τελικά κατάφεραν είναι να μου προκαλέσουν τον οίκτο. Είδα ανθρώπους που τους λυπήθηκα για την κατάντια τους. Συνάντησα ανθρώπους συναισθηματικά τελειωμένους. Και μεγαλύτερο δράμα στην ζωή μου δεν είχα ξανασυναντήσει ποτέ.

About Μαρύσα Παππά

Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει