Στο κόκκινο του απείρου

Λαιστρυγόνων άγονη γραμμή η κόλαση των ζοφερών ονείρων…
Σε τούτο το αλλόκοτο ανάστημα του κόσμου
φεγγάρια εκτροχιάζονται σε κάθε αρχάριο άγγιγμα ενός Κύκλωπα…
Κι ό,τι φωνάζει το όνομά του
δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση άλυτων μυστηρίων…
Σε ποιο έλκηθρο να χορέψω των ουρλιαχτών τη μέθη;
Κι αν υποκύψει το σκότος στο κόκκινο του απείρου;
Θα είσαι εκεί να αποκοιμήσεις τις ανησυχίες μου;

Maria Voulgari

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *