Τι Άνοιξη κι αυτή Θεέ μου!
Μπήκε η Άνοιξη. Λουλούδια, ευωδιές, ήλιος. Φως ξανά από τη σκοτεινή μουντάδα του Χειμώνα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα ήταν και η 25η Μαρτίου. Μα πού ήταν οι καμπάνες να ηχήσουν ζωηρά και οι Εκκλησιές ολόφωτες να γιορτάσουν; Πού ήταν μαθητές και στρατός να παρελάσουν κρατώντας ψηλά τη γαλανόλευκη; Πού πήγαν όλοι;
Σιωπή φέτος, βουβαμάρα. Μια γιορτή αλλιώτικη. Οι καμπάνες χτύπησαν στις άδειες Εκκλησίες, τα σχολεία σκοτεινά και σιωπηλά έψαλλαν τον Εθνικό μας Ύμνο. Τα παιδιά, ο κόσμος, κλεισμένοι στα σπίτια τους. Κάποιες σημαίες μόνο κυμάτισαν στα μπαλκόνια, κάποιες κουρτίνες τραβήχτηκαν στο πλάι για λίγο φως.
Πόσο διαφορετική η Άνοιξή μας φέτος. Τα χρώματα γύρω θαρρείς ξεθώριασαν. Τα λουλούδια μοιάζοντας, θαρρείς, πλαστικά, θωράκισαν στα σπλάχνα τους το άρωμά τους. Οι πόρτες κλειστές, μαζί και οι ψυχές. Τις πλάκωσε ο φόβος. Όλα μοιάζουν να έχουν άλλη γεύση. Τα τραγούδια έχουν άλλον ήχο. Τα κάθε λογής παιχνίδια ανούσια, αδυνατούν να καλύψουν τα κενά μας. Κι ας ήρθαμε όλοι πιο κοντά μένοντας στο σπίτι. Το σπίτι! Καταφύγιο της ζωής μας! Πόσο κοστολογείται άραγε;
Μόνο Εσύ Θεέ μου γνωρίζεις την πραγματική της αξία. Εσύ που μας την έδωσες. Δώσε μας δύναμη Θεέ μου να αντέχουμε. Διώξε το κακό που μας πλακώνει. Σκέπασέ μας με την προστασία Σου. Τα χέρια μου σε’ Σένα υψώνω. Τι Άνοιξη κι αυτή που μπήκε φέτος!
Λίνα Κατσίκα
Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου με ένα τετράδιο πλάι στο μαξιλάρι μου να το γεμίζω, πριν ο ύπνος καλύψει τα μάτια μου, με γράμματα,ζωγραφιές,χαμόγελα ή δάκρυα. Πάντα οι λέξεις αποτελούσαν το καταφύγιό μου. Με αυτές μοιραζόμουν τις χαρές μου, τα όνειρά μου, τις σκέψεις μου και σ' αυτές κατέφευγα όταν φουρτούνιαζε η ψυχή μου κι έψαχνα ηρεμία. Μου έχουν κρατήσει συντροφιά σε ώρες μοναξιάς και εσώτερης αναζήτησης, με έχουν ταξιδέψει. Μεγάλωσα και το τετράδιο παραμένει στο μαξιλάρι πλάι μου. Μόνο που όσα πλέον σημειώνω εκεί τα μοιράζομαι και με άλλους ανθρώπους που διαβάζοντάς τα ακουμπούν πάνω τους τη δική τους ψυχή κάνοντάς με να νιώθω πως εκεί έξω υπάρχει ακόμη αγάπη,ζεστασιά, μεγαλείο ψυχής.....
