Κριτική
Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να “φοράμε” τις προβολές που κάνουν οι άλλοι άνθρωποι επάνω μας. Και τι εννοώ με αυτό; Μας φορούν διάφορες ταμπέλες κριτικάροντάς μας πολύ συχνά. “Είσαι τεμπέλης”, “είσαι χαζή”, “είσαι πονηρός”, “είσαι πρόστυχη”, “είσαι επιπόλαιος” και αμέτρητους άλλους χαρακτηρισμούς. Κι εμείς το πρώτο που κάνουμε είναι να “φοράμε” τους χαρακτηρισμούς αυτούς και να αρχίζουμε να κατηγορούμε τους εαυτούς μας και να υποφέρουμε που δεν εκπληρώνουμε τις προσδοκίες τους απέναντι μας.
Ε, όχι. Άκου λοιπόν. Ο χαρακτηρισμός που σου δίνει ο απέναντι σου, είτε θετικός είτε αρνητικός, είναι η δική του προβολή. Δηλαδή αποτελεί κομμάτι του εαυτού του κι όχι του δικού σου εαυτού. Ο απέναντι δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει μέσα σου και ούτε πρόκειται να αποκτήσει διότι ποτέ δε θα είναι εσύ. Ο εαυτός σου χρειάζεται τη δική σου αγκαλιά και τη δική σου αποδοχή για το οτιδήποτε κι αν είναι αυτός. Είτε “πρόστυχος” και “κακός”, είτε “αγαθός” ή “ευφυής”. Διότι η αλήθεια βρίσκεται εκεί. Στο σημείο που θα αποδεχτώ και το φωτεινό αλλά και το σκοτεινό κομμάτι της ψυχής μου και θα το αγκαλιάσω και θα το αγαπήσω με όλο μου το είναι.
Όλοι μας έχουμε και τα δυο αυτά κομμάτια μέσα μας. Ο “αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω” είπε ο Ιησούς Χριστός.
Πριν λοιπόν κριτικάρεις τον άλλον σκέψου τι κρύβεις εσύ μέσα σου από όλα αυτά με τα οποία σκέφτεσαι να τον «πυροβολήσεις». Αφού δεχτείς κριτική αναρωτήσου για ποιον θέλεις να ζεις. Για εσένα ή για τον απέναντι; Αυτό που έχω να σου πω εγώ είναι: “Ποτέ μη ζεις για κανέναν άλλον παρά μόνο για τον εαυτό σου”. Δε χρειάζεται να “φορέσεις” τίποτα ξένο παρά μόνο να αφουγκραστείς χωρίς λογοκρισία τη δική σου ψυχή και να την αγαπήσεις. Δε χρειάζεται να ανταποκριθείς σε κανέναν «απέναντι» που θα σε μέμφεται και θα σε κρίνει και θα σε λογοκρίνει παρά μόνο σε αυτόν τον άνθρωπο που σε κάθε περίπτωση θα φυλάει για εσένα μία ζεστή αγκαλιά και το μόνο που θα έχει να σου πει θα είναι ένα αυθεντικό, «γεμάτο», πλημμυρισμένο με συναίσθημα «αγάπη μου».
Ζωή Δελιακίδου
Είμαι η Ζωή Δελιακίδου. Είμαι ψυχολόγος απόφοιτος του ΑΠΘ. Αγαπώ τα ζωάκια, τα ταξίδια και το ποδήλατο μου. Ζω και δραστηριοποιούμαι στην Θεσσαλονίκη. Γράφω γιατί είναι θεραπευτικό και γιατί θέλω να επικοινωνώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.
