Ανατροπή

Στην επιστροφή από τον παιδίατρο ο πατέρας χαμογελούσε. Είχε στο νου του την καμπύλη του διαγράμματος και φανταζόταν πώς θα ήταν η κόρη του όταν μεγαλώσει. Μόλις επέστρεψε στο σπίτι πήγε και στάθηκε δίπλα στην πόρτα της κουζίνας. Ακούμπησε το σώμα του στον τοίχο και τέντωσε το δεξί του χέρι προς τα πάνω. Υπολόγιζε με αυτό τον τρόπο το ένα κι ογδόντα ύψος. “Το κορίτσι μου θα φτάσει εκεί πάνω” σκεφτόταν και καμάρωνε, χαιρόταν με μια χαρά παιδιάστικη. Ένιωθε υπερήφανος γιατί και στις δυο οικογένειες είχαν όλοι μέτριο ύψος. Το κορίτσι του όμως υγεία να έχει, θα ξεχώριζε.

Η Αριάδνη μεγαλώνοντας είχε ξεπεράσει σε μπόι αλλά και σε ομορφιά τα περισσότερα συνομήλικα παιδιά. Εκτός από την εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση είχε και έναν ανθεκτικό και επιβλητικό χαρακτήρα. Ο συνδυασμός αυτός όμως της δημιουργούσε προβλήματα. Θυμάται να πιάνεται σε καυγάδες για να αντιμετωπίσει τα ειρωνικά σχόλια . Δεν φοβόταν καθόλου που ήταν κορίτσι, πολλές φορές είχε τύχει να χτυπήσει και αγόρια. Αυτή δεν προκαλούσε ποτέ αλλά όταν χρειαζόταν υπερασπιζόταν με θάρρος τον εαυτό της. Η ζωή της δε φαινόταν εύκολη και μάλλον ήταν λαθεμένη η άποψη ότι η ομορφιά ανοίγει όλες τις πόρτες.

Στα δεκαέξι της είχε αναπτυχθεί κανονικά, είχε ένα καλοσχηματισμένο κορμί και ένα πολύ όμορφο πρόσωπο. Το ύψος της ήταν πράγματι ένα και ογδόντα όπως το είχε προβλέψει ο παιδίατρος. Ήταν μια καθαρά μεσογειακή γυναίκα με μάτια και μαλλιά σκούρα καστανά και δέρμα σταρένιο. Ευθυτενής και πολύ γυμνασμένη με το βλέμμα αγέρωχο που θύμιζε Καρυάτιδα. Εάν είχες ανοιχτό μυαλό θα έβλεπες ότι το κορίτσι αυτό ήταν σαν ένα μοντέλο. Ο πατέρας της που πάντα θαύμαζε την αγαπημένη του κόρη, είδε ότι το κορίτσι του είχε τα προσόντα και την παρότρυνε να πάνε σε γνωστό πρακτορείο. Εκεί τη δέχτηκαν αμέσως και της πρότειναν συνεργασία.

Η ενηλικίωση θα ερχόταν σε δυο χρόνια, έτσι ο πατέρας υπέγραψε ως κηδεμόνας για να γίνει το συμβόλαιο. Με συνέπεια επαγγελματία η Αριάδνη ξεκίνησε να δουλεύει σε επιδείξεις και φωτογραφίσεις. Ήταν πάντοτε τυπική και σοβαρή και ακολουθούσε το πρόγραμμα που της είχε καθορίσει το πρακτορείο. Εργαζόταν περίπου οκτώ χρόνια στο χώρο όταν της πρότειναν να πάρει μέρος στα καλλιστεία. Η συμμετοχή, της έδωσε ένα πολύ ενθαρρυντικό αποτέλεσμα, διακρίθηκε ανάμεσα στις τέσσερις πρώτες και πήρε και τίτλο. Αυτό ήταν πολύ ενθαρρυντικό και για την ίδια αλλά και για το πρακτορείο της. Η συνέχεια ήταν να εκπροσωπήσει την Ελλάδα βάση του τίτλου της, σε διοργάνωση στο εξωτερικό.

Σε αυτή τη διεθνή διοργάνωση συμμετείχαν ενενήντα χώρες και η χώρα που φιλοξενούσε τα καλλιστεία για εκείνη τη χρονιά ήταν η Αλβανία. Η Αριάδνη έφτασε δυο ημέρες πριν την έναρξη και σκέφτηκε να αξιοποιήσει την παραμονή της εκεί κάνοντας ένα μικρό οδοιπορικό στα Ελληνόφωνα χωριά. Οι Βορειοελλαδίτες την αγκάλιασαν με τόση αγάπη και θαυμασμό που την έκαναν να συγκινηθεί. Σε αντίθεση με τους διοργανωτές και τις συνυποψήφιες οι οποίες είχαν εχθρική στάση απέναντι της. Εισέπραττε συνεχώς κακία και ρατσισμό γιατί ήταν Ελληνίδα. Αρκετές ήταν οι φορές που της πέρναγε από το μυαλό να κάνει έναν καυγά σαν εκείνους τους θρυλικούς της παιδικής της ηλικίας. Επικρατούσε όμως η λογική και το απέφευγε.

Η παρουσία της στο διαγωνισμό ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη, τα νούμερα την έδειχναν στα φαβορί. Είχε περάσει τις πρώτες δοκιμασίες και είχαν απομείνει δυο ημέρες πριν την τελική ευθεία. Στο διάστημα αυτό έκανε εξάσκηση στο χορευτικό που θα παρουσίαζε. Σε εκείνη την πρόβα έγινε το ατύχημα, κάτι πάνω στο δάπεδο την έκανε να χάσει την ισορροπία της. Έπεσε και τραυματίστηκε στο γόνατο και ως εκ τούτου ματαιώθηκε η συμμετοχή της. Ένιωθε ανήσυχη, ήθελε να φύγει και δεν είχε και κανέναν λόγο να παραμένει. Αν και οι διοργανωτές είχαν αντίθετη άποψη, η Αριάδνη τους αγνόησε και επέστρεψε. Με ευφυΐα απέφυγε τα διαδικαστικά τερτίπια της διοργάνωσης γιατί έπρεπε να γυρίσει και να φροντίσει για την υγεία της και αυτό το γνώριζαν όλοι.

Οι εστεμμένες είχαν υποχρέωση να κάνουν αρχικά επίσκεψη στον Πρωθυπουργό και στη συνέχεια να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το τέλος των διαδικαστικών, επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο για τον προορισμό τους. Η συνέχεια ήταν εφιαλτική, το πλήρωμα και εκατόν είκοσι επιβάτες βρέθηκαν σε τρομερό κίνδυνο, το αεροπλάνο τους έπεσε θύμα αεροπειρατείας. Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις, τεράστια αγωνία και απίστευτο πανικό, κατάφεραν να προσγειωθούν σε Ιταλικό έδαφος. Ευτυχώς το πλήρωμα και οι επιβάτες ήσαν πλέον ασφαλείς. Η Αριάδνη σκεφτόταν όλα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Πόσα άσχημα πράγματα είχαν συμβεί ενώ αυτή ήταν ασφαλής. Ήταν ευγνώμων για όλα, έστρεφε το βλέμμα της με δέος στον ουρανό και ένιωθε μοναδική και ξεχωριστή.

Φωτοπούλου Παρασκευή