Εννέα

Δώσε μου ξανά

λίγο έρωτα.

Δώσε μου πολύ,

πόνο και φιλί.

Μη κοιτάς τα μάτια μου,

το βράδυ θα μαζεύω τα κομμάτια μου.

Κι εσύ θα είσαι σε μια αγκαλιά,

το ξέρουμε δική μου δε θα είναι.

Στα μικράτα μου τον έρωτα πώς έπλασα;

Εσένα γιατί άραγε σε γνώρισα;

Δούλος του έρωτα μας,

θα είμαι μονάχα εγώ.

Δεν έμαθες ακόμη

πως με τις λέξεις μου σε αγαπώ.

Κάθε φυγή σου,

στον αριθμό εννέα,

πονούσε όλο και λιγότερο.

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης