25 Ιουλίου 2020
Share

Πανσέληνος

Απόψε το φεγγάρι είναι ολόγιομο, ασήμι παγωμένο και επιβλητικό, απλώνεται παντού και η Αλεξάνδρα νιώθει να φωτίζεται μέσα της ό,τι προσεκτικά κρύβει ακόμα και από τον ίδιο τον εαυτό της. Κλείνει ερμητικά τα μάτια, πιστεύοντας ότι δε θα μπορέσει να διεισδύσει στο είναι της και όμως ακόμα και με τα μάτια κλειστά, εκείνο καταφέρνει και την ξεγυμνώνει. Σκέφτεται κάθε πιθανό τρόπο για να ξεφύγει αλλά το ψυχρό φως είναι παντού γύρω της. Τραβιέται όσο μπορεί πιο μακριά από το παράθυρο και προσπαθεί να ξεχαστεί διαβάζοντας ένα βιβλίο.

Αν και έχει ανοίξει το φως του λαμπατέρ, διαπιστώνει, ότι το τεχνητό φως δεν καταφέρνει να σβήσει την κυριαρχία της σελήνης. Σε μια κίνηση απόγνωσης, παίρνει το τεράστιο κινέζικο βάζο από πορσελάνη που έχει πάνω του ζωγραφισμένους χρυσούς δράκους και λωτούς και το τοποθετεί στο τραπεζάκι δίπλα στη μπεζέρα. Κάθεται και κρύβεται πίσω του, βλέπει το γκρίζο φως στα πλακάκια του δαπέδου, στο τραπεζάκι του σαλονιού και στα κρυστάλλινα διακοσμητικά. Το ψυχρό φως δεν πέφτει πάνω της, είναι προστατευμένη πίσω από το περίτεχνο βάζο και αναστενάζει με πραγματική ανακούφιση. Δεν ξέρει τι είναι αυτό που την αγχώνει αλλά κάθε φορά που έχει πανσέληνο νιώθει το ίδιο. Όταν ήταν μικρή φοβόταν τόσο πολύ που τραβούσε το σκέπασμα έως τα μάτια της όμως ακόμα κι αν δεν το έβλεπε, ένιωθε το γκρίζο φως γύρω της.

Όλοι μιλάνε για την υπέροχη πανσέληνο και αυτή δεν μπορεί να ξεπεράσει το φόβο της και να απολαύσει την ομορφιά. Θα ήθελε να μπορούσε να δει ότι και οι άλλοι αλλά αισθάνεται διαφορετικά, όλα τα αντιλαμβάνεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η ίδια αγαπάει να βλέπει την ανατολή, απέναντι της πίσω από εκείνα τα βουνά κάθε πρωί. Με αυτές τις σκέψεις έχει περάσει αρκετή ώρα, ίσως και να αποκοιμήθηκε και λίγο κουλουριασμένη στην πολυθρόνα. Βλέπει όμως να αναδύεται ο ήλιος μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων: αχνό πορτοκαλί και μετά καθαρότερο πορτοκαλί και τέλος κίτρινο- χρυσαφί και καθαρό γαλάζιο στον ουρανό. Πόσες φορές δεν είχε μείνει ξάγρυπνη όπως απόψε στο παρελθόν, για να περιμένει με αγωνία την νέα μέρα; Θεέ μου ξημερώνει.

Φωτοπούλου Παρασκευή

About Παρασκευή Φωτοπούλου

Αγαπώ να διαβάζω και ειδικά Ελληνική Μυθολογία όταν έχω ελεύθερο χρόνο ασχολούμαι με την συγγραφή κειμένων.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει