Όσες φορές και να σπάσεις, κάτι καλό θα σου μείνει στο τέλος εκτός από πόνο. Οι απώλειες έτσι κι αλλιώς θα έρθουν χωρίς να τις προσκαλέσεις. Αυτό που η ζωή απαιτεί από εσένα είναι να δυναμώσεις. Σπάσε σε κομμάτια, αν προτιμάς να κοπείς, δικαίωμα σου. Μόνο μη τολμήσεις να παραιτηθείς.
Ο παράδεισος για σένα είναι εδώ κι ας πονάει τόσο καθώς τον αφήνεις για να περάσεις την πύλη της κολάσεως. Εκεί οι απώλειες θα είναι πιο μικρές. Ήδη έχεις καεί.
Ξέρεις γιατί απαγορεύεται να παραιτηθείς; Γιατί μόνος σου είσαι στην ουσία. Μην περιμένεις ότι κάποιος θα σου πάρει τον πόνο. Ούτε ότι θα κλάψεις στον ώμο του, που αν κι αυτό συμβεί θα είναι δανικός. Η βροχή εσένα ήρθε να παρασύρει, και να σε ξεπλύνει. Κι αν της παραδοθείς χωρίς να παλέψεις στο τέλος θα σε πνίξει.
Να πολεμάς για σένα. Ο φόβος δε σου ταιριάζει. Για να θεριέψεις πρέπει να φτιάξεις γερές βάσεις. Για να μη σε κουνάει τίποτα. Αν δεν υπήρχαν ζόρια στη ζωή και ήταν όλα γλυκανάλατα, θα ζούσαμε ανούσια και η αδράνεια θα μας σκότωνε.
Να σου πω ένα μυστικό; Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα, ακόμη κι αυτά που σήμερα μας προκαλούν αβάστακτο πόνο. Μαθαίνουμε να συμβιβαζόμαστε πονώντας και προχωράμε. Το αύριο όσο αβέβαιο κι αν ακούγεται, έχει μια γοητεία που σε τραβάει να το ανακαλύψεις. Φήμες λένε ότι θα καταφέρει να σε ταξιδέψει ξανά διαγράφοντας κάθε τι που σε ματώνει.
Πας στοίχημα;
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
