Πόσο χρειάζεται να εμβαθύνουμε στον ανώτερο εαυτό μας στ’ αλήθεια ώστε να νιώσουμε κάποιον που δεν αγαπάμε; Που δεν είναι δικός μας άνθρωπος όμως να τον συναιστανθούμε.
Να μας αρέσει μια γυναίκα ή ένας άντρας με εμφάνιση απλή, ένας άνθρωπος καθόλου ελκυστικός, διακρίνοντας κάτω από το δέρμα του την ομορφιά του. Μια ομορφιά αόρατη, μια αύρα σαν απαλό αεράκι που δεν συνάδει με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του.
Να γράψουμε και να περιγράψουμε κάποιον ή κάτι πέρα από τον εαυτό μας. Κάποιον ή κάτι που δεν είμαστε εξοικειωμένοι μαζί του, που δε θαυμάζουμε, που δε θέλουμε να κατακτήσουμε, απλά παρατηρούμε.
Αλήθεια, σε ποιο στάδιο συνειδητότητας θα πρέπει να φτάσουμε ώστε να αποδεχθούμε και να δεχθούμε αγνά κάποιον ή κάτι που απέχει κατά πολύ από το μικρόκοσμό μας, δίχως ίχνος επιφυλακτικότητας ή χλευασμού αλλά με ορθάνοιχτο μυαλό και ψυχή όπως ένα σφουγγάρι έτοιμο να ρουφήξει κάθε σταγόνα νερού; Με την αγνότητα ενός μωρού που έχει άγνοια των πάντων και περιέργεια και θετικότητα να μάθει τον κόσμο ανίκανο να κρίνει. Πριν ακόμα του μάθουν να φυλάγεται, να κατατάσσει σε κατηγορίες τους ανθρώπους και να τους φοράει ταμπέλες.
Σε ποιο βαθμό άραγε πρέπει να καταρρίψουμε το υπερεγώ μας ώστε να μη θεωρούμε ανώτερα όντα τους εαυτούς μας απαξιώνοντας ανθρώπους ή ακόμα και αδιαφορώντας επιδεικτικά γι’ αυτούς;
Και καταρρίπτεται άραγε το υπερεγώ;
Νομίζω καταρρίπτεται. Με σφυρί και καλέμι. Κάθε χτύπημα πονάει αλλά στο τέλος θα έχουμε σμιλέψει αυτό που λέμε «ανώτερο εαυτό».
Εύα Κοτσίκου
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
View all posts by Εύα Κοτσίκου | 203 posts
