Παύσεις μες στις τελείες

Πάτησες τις χορδές μου. 
Τους ομόκεντρους κύκλους της ευαισθησίας μου. 
Σιωπή.
Η σκέψη τρέφεται με αγκάθια. 
Η απουσία έγινε φυγή για να σε ψάχνω τις νύχτες στ’ αστέρια. 
Βγήκα απ’ την τροχιά μου. 
Δεν έχω να ακουμπήσω πουθενά το βλέμμα μου. 
Σκόρπισα. 
Σκόρπισαν κι οι λέξεις.
Άδειασα.
Άδειασαν και τα φεγγάρια σε ένα φάλτσο των καιρών.
Παύσεις μες στις τελείες. 
Έτσι είναι η ζωή.
Μια διακεκομμένη άνοιξη. 
Με αρχή και τέλος. 
 
Maria Voulgari

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μια σκέψη για “Παύσεις μες στις τελείες”