Η ανάδυση

Μη λυπάσαι γλυκιά μου. Μη μελαγχολείς. Ανάπνευσε βαθιά. Να είσαι εσύ. Σκέτη, εσύ. Υπέροχη, εσύ.
Γυμνή και διάφανη. Επίστρεψε…

Και τι πειράζει αν έπεσες; Η αίσθηση της γης είναι μοναδική. Σε ξαναγεννά… Και τι πειράζει αν έχασες το δρόμο; Δεν ήξερες ότι στα παράπλευρα μονοπάτια βρίσκεις την ουσία και την αλήθεια;

Τι κι αν βυθίστηκες; Άνθισες μέσα στην ησυχία του βυθού σου… Είσαι έτοιμη να επιστρέψεις λυτρωτικά στην επιφάνεια και να γεμίσεις τα πνευμόνια σου οξυγόνο; Είσαι έτοιμη να απολαύσεις τη θέα;

Ναι, είσαι! Κολύμπα γλυκιά μου… Αναδύσου, ανάπνευσε. Ιδού ο ήλιος. Φτάσε τον. Δες το φως. Γίνε το φως.
Επέστρεψες…

Ηρώ Καμπούρη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *