21 Οκτωβρίου 2020
Share

Το άθροισμα

«Έχεις μια ευτυχισμένη ζωή;», μας ρωτούν πολλοί άνθρωποι. Τι ερώτηση κι αυτή… Φυσικά και όχι! Θα απαντήσω εγώ. Ποιος έχει μια απόλυτα ευτυχισμένη ζωή; Ποιος είναι αυτός που ξυπνάει ευτυχισμένος, περνάει τη μέρα του ευτυχισμένος και κοιμάται ευτυχισμένος δίχως να του λείπει τίποτα, δίχως να έχει την αίσθηση του κενού, δίχως να λυπηθεί; Φυσικά και δεν έχω μια ευτυχισμένη ζωή. Παλεύω με το μυαλό μου, την καθημερινότητα και τα άγχη μου. Τις σκέψεις, τους φόβους και τις φοβίες μου, να διαχειριστώ τις συγκρούσεις με τους ανθρώπους που περιβάλλοντός μου, να συμβιβαστώ με καταστάσεις, να ζήσω αρμονικά σε τούτο τον κόσμο με τους συνανθρώπους μου, να ισορροπήσω το «μέσα» με το «έξω» μου.
 
Έχω όμως ευτυχισμένες στιγμές! Στιγμές που νιώθω πληρότητα, που οι ενδορφίνες είναι σε υψηλά επίπεδα, που θέλω να παγώσει ο χρόνος. Στιγμές που θέλω να φυλακίσω σε ένα μπουκαλάκι, να τις φυλάξω, να μη μου φύγουν. Και κάθε φορά που νιώθω την απελπισία να με κυριεύει, να ανοίγω το μπουκαλάκι και να παίρνω τζούρα από ευτυχία!
 
Κακά νέα. Τέτοιο μπουκαλάκι δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο ένα μυαλό, οι μνήμες και η αίσθηση που αφήνουν αυτές. Κάτι είναι κι αυτό. Μια βαλβίδα ασφαλείας για τις στιγμές που το άγχος και η πίεση σε διακατέχουν.
Μία ανάσα για να μπορέσεις να προχωρήσεις. Και υπάρχει και κάτι άλλο. Η δυνατότητα να φτιάξεις κι άλλες στιγμές ευτυχίας. Χωρίς να εκβιάσεις την παραγωγή τους, χωρίς να ζορίσεις καταστάσεις. Σιγά – σιγά. Όπως το μωρό που μπουσουλάει. Όπως το πουλάκι που μαθαίνει να πετάει.
 
Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν ευτυχισμένες ζωές. Υπάρχει όμως άθροισμα ευτυχισμένων στιγμών. Όσο μεγαλύτερο λοιπόν το άθροισμα, τόσο πιο ευτυχισμένος ο άνθρωπος. Κάνε λοιπόν τις προσθαφαιρέσεις σου, κράτα τα όμορφα, πέτα τα άσχημα και ζήσε στο βαθμό που μπορείς μια ευτυχισμένη ζωή.
 
Εύα Κοτσίκου

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει