Εν ψυχρώ

Έρχεται η στιγμή που ο καθένας από εμάς εκτελεί τη ζωή του εν ψυχρώ με μια λάθος απόφαση. Της βάζουμε το πιστόλι στον κρόταφο και πυροβολούμε. Δεν πετάγονται αμέσως τα αίματα, δεν πεθαίνει επί τόπου. Ψυχοραγεί στην πορεία των χρόνων. Χάνει παλμούς μέρα τη μέρα, συρρικνώνεται και μαραίνεται, σιγολιώνει και σβήνει αργά. Μέχρι τότε υφίσταται με μηχανική υποστήριξη. Μηχανικά χαμόγελα. Μηχανικές κινήσεις. Μηχανικές διαδρομές. Μηχανικές χειρονομίες. Μέχρι που η γραμμή στο μηχάνημα γίνεται φλατ. 
 
Έρχεται κάποτε για όλους μας η στιγμή που, κάπου στον κόσμο, θα εκτελέσουμε τη ζωή μας εν ψυχρώ με μια λάθος απόφαση. Άλλος σε μια επαρχιακή λεωφόρο. Κάποιος άλλος μπροστά από μία εκκλησία. Κάποιος τρίτος σε ένα καταγώγιο. Εγώ μπροστά από ένα σταθμό τρένου κάπου στην Αθήνα…
 
Εύα Κοτσίκου

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *