Δάχτυλα βαμμένα, σε χρώμα μπορντό.
Χρώμα των παθών της. Χρώμα κόκκινο. Να σπάει το γκρι του χειμώνα.
Να μη μιζεριάζει πια.
Μόνο να θυμάται πως υπήρξε κάπου, κάποτε, φουλ στο κόκκινο.
Κόκκινα βλέμματα, κόκκινα φιλιά, κόκκινος έρωτας.
Κόκκινα συναισθήματα και πόθος στο κόκκινο.
Μια υπενθύμιση πάνω της, ανάσα κι οξυγόνο…
Εύη Μαυρογιάννη
Σιωπή στα χείλη σου. Πονώ. Δακρύζω και τα δάκρυα βαφτίζονται με το όνομά σου. Ξέρω τι θα ακολουθήσει. Ο κόσμος γύρω […]
Ήταν από εκείνο το ζεστό φως το άσβεστο. Ήταν εκείνο το κύμα που σε τραβάει μέσα του. Ήταν το λευκό που κανείς […]
Δώσε μου ξανά λίγο έρωτα. Δώσε μου πολύ, πόνο και φιλί. Μη κοιτάς τα μάτια μου, το βράδυ θα μαζεύω τα […]
Σηκώθηκα σήμερα δύσθυμος και με διάθεση καμία να φέρω σε πέρας την αποστολή που μοιάζει χαμένη. Γενναίος είναι ο Αυτοκράτορας και βαθιά […]
