Έζησες, πέρασε, προχώρα!
Εγώ παίρνω τη ζωή όπως έρχεται. Χωρίς μέτρα, χωρίς δεδομένα, χωρίς σταθμά, χωρίς αύριο και προχωράω. Απλές μαθηματικές πράξεις είναι όλα. Κι εγώ θέλω να είμαι καλή μαθήτρια, τώρα πλέον που έμαθα.
Κάνω τις προσπάθειες μου για καλύτερες στιγμές, δεν το αρνούμαι. Αλλά δεν μπορώ να στριμώχνω ό,τι περισσεύει μέσα στο μυαλό μου με το ζόρι. Έζησες, πέρασε, προχώρα, αυτό έχω να πω. Πήγαινε για άλλα. Σβήσ’ τα καλύτερα θα έλεγα, μη μιζεριάζεις από πεθαμένα χθες. Οι επιθυμίες και οι στιγμές αξίζουν μόνο.
Δε θέλω να φανώ σκληρή. Ρεαλίστρια είμαι. Μάλλον, έγινα. Κόπιασα πολύ για να τα καταφέρω και τώρα βλέπω τη ζωή όπως έρχεται. Χωρίς παρωπίδες και με χαρά για ό,τι κρατάει στα χέρια της για μένα. Εξάλλου, τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Μόνο οι στιγμές.
Και τα καλύτερα, αφού άργησα να το καταλάβω, έμαθα πως όταν χαλαρώνεις έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα κι αρχίζεις πάλι να ζεις. Όταν έχεις περάσει το μέσο όρο της ζωής σου, εκτός από τις εμπειρίες που έχεις συλλέξει, αρχίζεις να βλέπεις με άλλο μάτι τη ζωή. Φεύγουν τα σύννεφα και οι αναστολές και καταπίνεις γρήγορα την ουσία που την έχανες ως τώρα. Γιατί μόνο πουλούσες και η εμπειρία σε δίδαξε ότι πρέπει να αρχίζεις να αγοράζεις.
Η γνώση είναι πάντα ελκυστική, μα και ακριβή. Για να την αποκτήσεις πρέπει τα χαστούκια που έφαγες ως τώρα να μην τα σβήσεις από το μυαλό σου. Πρέπει να πάψεις να φθείρεσαι για πράγματα που έτσι κι αλλιώς κάποτε δε θα έχουν καμιά σημασία. Η πραγματικότητα είναι το τώρα, το σήμερα. Αυτό κυνήγα πριν περάσει ανεπιστρεπτί.
Ιωάννα Δαμηλάτη