Η ύστατη αλήθεια
Χτυπώ την πόρτα σου,
δειλά ανασαίνω.
Λίγο πριν την τελευταία εκπνοή,
η ύστατη αλήθεια:
Σε ερωτεύτηκα,
σε έχασα,
με αγάπησα.
Για μια προσδοκία έρωτα,
χτύπησα για τελευταία φορά την πόρτα σου.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Η τιμή σου
Χάσαμε το τρένο των οκτώ, έρχομαι εκεί που είσαι να σε βρω. Όμως, ούτε εκεί δεν είσαι, είσαι μόνο στο μυαλό. Ουρλιάζω τα ξημερώματα,...
Όλα της μνήμης
Κορμί μου ιερό πώς ξεγελιέσαι έτσι νομίζοντας πως ανθίζεις πάνω σε δάχτυλα στεγνά; Κι έπειτα σωπαίνεις. Γιατί; Μα θέλεις να φωνάξεις. Και δε φωνάζεις. Γιατί...