Βλέπω, διαβάζω, ακούω. Μέρες Άγιες που είναι, όλοι μας, λίγο έως πολύ ανταλλάσσουμε ευχές, βυθιζόμαστε στην κατάνυξη ή κάνουμε παραλληλισμούς. Μιλάμε για Ιούδες, για Χριστούς, Πιλάτους, αδικίες, την αγάπη. Συγκρίνουμε πρόσωπα με τα πρόσωπα που περιστοίχισαν τον Χριστό, άλλοτε θέλοντας να περιγράψουμε την ομορφιά της ψυχής τους και άλλοτε την ασχήμια της. Βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του αδικημένου δαχτυλοδείχνοντας τους Ιούδες, επισημαίνοντας την αδιαφορία των Πιλάτων ακόμα και κατηγορώντας την υποκρισία που χαρακτηρίζει τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους και αναρωτιέμαι: εμείς δεν «κουβαλήσαμε» ποτέ αυτούς τους τίτλους; Ήμασταν πάντα οι καλοί της υπόθεσης;
Βλέπω πιστούς να κατηγορούν εκείνους που δεν πιστεύουν, να τους στέλνουν στο πυρ το εξώτερον και εκείνους που δεν πιστεύουν να χαρακτηρίζουν αυτούς που το κάνουν ως «σκοταδιστές». Ακόμα βλέπω παροτρύνσεις να είμαστε ενάρετοι άνθρωποι και ας μην μεταλαμβάνουμε και ας μην νηστεύουμε και απορώ. Γιατί πρέπει να υποδεικνύουμε στους άλλους ανθρώπους τι θα κάνουν; Γιατί απλά δε σωπαίνουμε; Γιατί δε συγχωρούμε; Γιατί φανατιζόμαστε με ιδέες και όχι με το να αγαπάμε το συνάνθρωπο;
Τα παρακάτω λόγια είναι του Αγίου Παϊσίου και τα αγαπώ πολύ. Τα έχω ως οδηγό μου και πιστεύω αξίζει να σας τα μεταφέρω: «Οι μύγες πάνε πάντα στις ακαθαρσίες. Οι μέλισσες πάντα στα άνθη. Όσο και αν προσπαθήσεις δε θα δεις ποτέ μύγα να πηγαίνει σε άνθος μήτε μέλισσα να πηγαίνει σε ακαθαρσίες. Κάποιοι άνθρωποι είναι σαν τις μύγες και κάποιοι σαν τις μέλισσες».
Εγώ προτείνω να είμαστε μέλισσες. Να επιλέγουμε να βλέπουμε πάντα το καλό στους ανθρώπους. Ακόμα και αν δεν είναι εμφανές αυτό, να στραγγίζουμε την ασχήμια και να αποστάζουμε ομορφιά! Όλοι έχουμε μέσα μας και Θεό και διάβολο. Αλλάζουν μόνο τα ποσοστά κατά συνθήκη. Φτιαγμένοι όμως κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση του Χριστού μπορούμε να «πιάσουμε» μεγάλα ποσοστά καλοσύνης, δε νομίζετε; Ακόμα και αν κάποιος πιστεύει σε άλλο Θεό ή δεν πιστεύει πουθενά, αν έχει γνώμονα την αγάπη μπορεί να γίνει «μέλισσα». Και οι μέλισσες όπως είπαμε πάνε μονάχα στα άνθη. Ποτέ στις ακαθαρσίες.
Εύχομαι το φως της Ανάστασης να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές μας, να ζεστάνει τις ψυχές μας ακόμα πιο πολύ και να αναδείξει την ενσυναίσθηση και την αγάπη που όλοι έχουμε στις καρδιές μας. Εύχομαι να έχουμε υγεία σωματική και ψυχική.
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα με υγεία και κάθε καλό για όλους μας!
Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια… Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά…
