Έλα να παίξουμε μια παρτίδα σκάκι. Έλα να καταρρίψουμε τα ασπρόμαυρα τετράγωνα, να τα βάψουμε όλα κόκκινα. Να μπλέξουμε τα πούλια μας, να μη στέκονται απέναντι ως αντίπαλοι αλλά να ενωθούν σαν σύμμαχοι.
Έλα να μη μας νοιάζει ποιος θα πάρει την παρτίδα. Να αγνοήσουμε επιδεικτικά στρατηγικές και νίκες, να μας νοιάζει μόνο το παιχνίδι.
Να παίξουμε εφ’ όλης της ύλης. Εμείς οι νικητές, εμείς και οι χαμένοι. Και κάθε που θα κερδίζουμε να πανηγυρίζουμε ο ένας πάνω στο σώμα του άλλου. Και κάθε που θα ηττούμαστε να τις γλεντάμε τις ήττες μας αλλά μαζί.
Μέχρι βασιλιάς και βασίλισσα να γίνουν ζητιάνοι και να επαιτούν ο ένας του άλλου τα χάδια, τα αγγίγματα και τις αμυχές. Μέχρι βασιλιάς και βασίλισσα να λιώσουν μαζί και να γίνουν ένα κράμα ηδονών, βογκητών, οργασμών και αναστεναγμών.
«Ρουά ματ», θα ψιθυρίσουμε ο ένας στο στόμα του άλλου. Και αποκαμωμένοι θα κλείσουμε το σκάκι.
Εύα Κοτσίκου
Post Views:17
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
