Επαίτης ζωής
Post Views: 19
Κι ο πλανήτης από ζωοδότης, έγινε πια επαίτης ζωής…
Κι εμείς θα γείρουμε με κροκοδείλια δάκρυα
για άλλη μια φορά, το “χρέος” μας να κάνουμε.
Θα απλώσουμε το χέρι βιαστικά
και με το βλέμμα χαμηλά, θα προσπεράσουμε.
Για να προλάβουμε την ντροπή τη δική μας και τις τύψεις,
για να μην καταφέρει να τρυπώσει,
το αποτρόπαιο έγκλημά μας εις βάρος του,
στην ελαφριά συνείδησή μας.
Όμως ξεχνάμε, πάντα ξεχνάμε…
πως αυτό που ζητιανεύει εδώ και χρόνια απ’ όλους μας
είναι το ίδιο για το οποίο σύντομα εμείς θα εκλιπαρούμε.
Μα τότε θα ‘ναι αργά και “εκλεκτοί” δε θα υπάρχουν…
Μαρία Μαραγκού
Post Views: 19