22 Σεπτεμβρίου 2021
Share

Το τούνελ

Post Views: 14
Οι υπέρτατες στιγμές… Κι αν έρχονται, θα φύγουν και θα είμαστε πάλι από την άλλη μεριά του τούνελ, εκεί, λίγο πριν πάρουμε βαθιά ανάσα και το περάσουμε, έτσι σκοτεινό που είναι, τόσο που μας τρόμαξε.
 
Και πάνω που βγήκαμε στο φως και αναπνεύσαμε και ζήσαμε τις υπέρτατες στιγμές, πάλι πίσω θα βρεθούμε στην αρχή του τούνελ.
 
Να φυλακίζονταν σε μπουκάλια οι μυρωδιές των ανθρώπων, των ανασών, των φιλιών, των αναγκών, των υπέρτατων στιγμών, του αποκορυφώματος, της αγκαλιάς του αποχωρισμού της τόσο δυνατής, να μην έλειπε ο ένας από τον άλλο.
 
Μα δεν γίνεται, ρε γαμώτο. Και να’ μαστε πάλι στην αρχή του τούνελ. 
 
Εύα Κοτσίκου 
Post Views: 14

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει