Σάπιες, απαίδευτες υπάρξεις
Δε συμπεριφέρομαι με τον ίδιο τρόπο σε όλους. Πάντα πράττω ανάλογα με το ποιον έχω απέναντί μου, μετράω καλά τις κουβέντες μου, τις πράξεις μου, δεν αναλώνομαι άσκοπα ποτέ, δε δίνω δικαίωμα σε κανέναν να σπαταλάει τον πολύτιμο μου χρόνο.
Κάποιες φορές περιμένω την πολυπόθητη ευκαιρία να αναμετρηθώ με κάποιους στα ίσα, χωρίς περιστροφές και με το αναγκαίο θράσος και θάρρος που με διακρίνει. Και ας νομίζουν μερικοί πως δε διαθέτω τίποτα από τα δύο. Φροντίζω με το δικό μου, μοναδικό τρόπο να τους διαψεύδω όταν χρειάζεται. Μάλιστα και τα δύο τα έχω σε μεγάλο απόθεμα.
Κάποιες που περιφέρονται γύρω μου, χωρίς να αντιλαμβάνομαι τον λόγο, επιλέγουν να κάνουν θόρυβο από εδώ και από εκεί, έχουν μπερδέψει τη μαγκιά την πραγματική, την αυθεντική, με την χαζομαγκιά που τους εξασφαλίζει μια εμμονή που έχουν πλάσει στο ακατοίκητο κεφάλι τους. Δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ασχολούνται με πράγματα που δεν τους αφορούν και εμμονικά έχουν το ελάττωμα να κοιτάζουν πίσω από τις κλειδαρότρυπες ξένες ζωές και ευτυχίες. Προφανώς οι δικές τους ζωές είναι άδειες, άνευ ουσίας και αρκετά βαρετές. Είναι βέβαιο ότι πλήττουν.
Μάλιστα ξέρω μερικές που με αυτήν την κατάμαυρη, σάπια και απαίδευτη ψυχή τους έχουν στόχο ζωής να ανακατεύουν ξένες ζωές, για να νιώθουν σημαντικές. Πάντα όμως ξεχνούν από πού ξεκίνησαν και τι κατάφεραν. Κατά έναν περίεργο λόγο όλες αυτές στη ζωούλα τους την ασήμαντη έχουν κάνει ένα μεγάλο και απόλυτο τίποτα. Όλες αυτές οι τιποτένιες, αδειανές υπάρξεις που περιφέρονται γύρω από όποιον έχει κανένα φράγκο στην τσέπη του, κουνούν δάχτυλα και κάνουν ανίδεα και αδιάφορα μαθήματα ηθικής. Είναι όλες αυτές οι ανίδεες που αγοράζονται πολύ εύκολα. Βλέπεις, έχει τιμή η ξεφτίλα τους, η υποτιθέμενη «αξιοπρέπειά» τους και αυτή η «ηθική» που διαλαλούν και φωνάζουν.
Αχ, κούραση η φάση σου λέω… Αυτό το προφίλ των «απαρηγόρητων» κορασίδων που το μόνο που θέλουν είναι να τραβούν τα φώτα της ασήμαντης ύπαρξής τους πάνω τους, δείχνει τη βαθιά τους ανασφάλεια και τη δυστυχία. Βαρέθηκα λοιπόν να βλέπω απαξιωτικά βλέμματα, ειρωνικά σχόλια και απόψεις μονόπλευρες, και αυτό το σήκωμα του φρυδιού με ύφος λες και άγγιξαν την τελειότητα και την αγιοσύνη. Κατά βάθος η ψυχή τους νοσεί βαθιά και χρόνια και αρνούνται να το καταλάβουν και να το αποδεχθούν. Για αυτό όλες αυτές είναι καταδικασμένες να κοιτούν από κλειδαρότρυπες ξένες ζωές. Γιατί δικιά τους δεν μπορούν να έχουν.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
