Θα τα Πω Όλα στο Θεό
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη
Δύο χρόνια πριν, δημιουργεί σάλο η φωτογραφία ενός τρίχρονου αγοριού από την Συρία που καθώς είναι τραυματισμένο και λίγο πριν πεθάνει, φέρεται να λέει: «Θα τα πω όλα στο Θεό». Ο φωτογράφος καταρρίπτει τον ισχυρισμό σχετικά με την εγκυρότητα του συγκεκριμένου γεγονότος, ωστόσο η επίδραση της παραπάνω πρότασης σε συναισθηματικό επίπεδο, ακόμη κι αν δεν ειπώθηκε ποτέ, παραμένει. Σήμερα, είναι η δεύτερη φορά που ακούω κάποιον να επαναλαμβάνει αυτά τα λόγια. Ένα επίσης μικρό κορίτσι διαπληκτίζεται έντονα με τη μητέρα του καταμεσής του δρόμου.
Ένα φανέρωμα σκέψεων και συναισθημάτων, ένα ράπισμα στο κατώτερο μέρος του εαυτού μας που θέλει τα παιδιά δέκτες συμπεριφορών που πηγάζουν από τη λανθασμένη πεποίθηση πως έχουμε απόλυτη κυριαρχία πάνω τους. Ενώ αυτά, βρίσκονται σε πλήρη εξάρτηση από την αγάπη και τη φροντίδα μας.
Τα παιδιά έχουν γνώση και ευαισθησία σχετικά με τις έννοιες «καλό» και «κακό», και όχι απαραίτητα με βάση το συλλογισμό όπως πολλοί φιλόσοφοι οι οποίοι ασχολήθηκαν με αυτές και κατά προέκταση με το ζήτημα της ύπαρξης ή μη μιας ανώτερης δύναμης. Η ετυμηγορία που πάρθηκε από ορισμένους ήταν πως το ανθρώπινο είδος οφείλει να απαγκιστρωθεί από τις παραδοσιακές πεποιθήσεις και πως η πληρότητά του δε θα έπρεπε διόλου να εξαρτάται από παρόμοιες δυνάμεις. Και κάπου εκεί, έρχονται τα παιδιά, ασυμβίβαστα προς εμπειρίες ζωής που τα κατακερματίζουν και με αποκλειστικό κίνητρο την απονομή δικαιοσύνης, προβάλλουν βέτο σε μια ανάπηρη κοινωνία.
Διανύουμε τον αιώνα που η ανάγκη για επιχειρήματα και τεκμηρίωση είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Τα παιδιά όμως δε χρειάζονται αποδείξεις. Διατηρούμε την ελπίδα πως αυτό που εντέλει κατάφεραν αιώνες προόδου δεν είναι να επιστρέψουμε στο πρωτόγονο παρελθόν μας, εκεί που το είδος μας δε γνωρίζει τίποτα παραπάνω από την καθημερινή επιβίωση. Συνεπώς, δε θα έπρεπε να τα ωθούμε να παλέψουν για τη συνέχιση της ύπαρξής τους. Ας μην απορούμε λοιπόν όταν στρέφουν το βλέμμα ψηλά, ελπίζοντας πως κάποιος ή κάτι εκεί πάνω θα ταχθεί στο πλευρό τους.
Τελευταία σκέψη: Ίσως η παραπάνω ανάλυση να ήταν περιττή. Ίσως το άκουσμα της πρόταση: «Θα τα πω όλα στο Θεό» από το στόμα ενός παιδιού να είναι από μόνη της υπεραρκετή.
Ονομάζομαι Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη και ζω στην Αθήνα. Γράφω γιατί δε νιώθω εγώ όταν κάνω το αντίθετo.
