ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Σκηνές επαναλαμβανόμενες. Εικόνες βγαλμένες από το κοντινό ή και το μακρινό παρελθόν. Όλα ίδια, τετριμμένα χωρίς καμιά ουσιαστική διαφορά από τον προηγούμενο ή τον επόμενο. Πιστά αντίγραφα ο ένας του άλλου. Μια κόπια. Σαν μια επαναλαμβανόμενη φωτοτυπία.
Σχέσεις εξαρτημένες από το παρελθόν που ποτέ κανένας δεν είχε τη δύναμη να απαγκιστρωθεί από αυτό μια και έξω. Δεν κατάφεραν για τους δικούς τους λόγους, να κόψουν τον ομφάλιο λώρο από το παρελθόν τους και προσπαθούν να χτίσουν ένα μέλλον αβέβαιο πάνω σε θεμέλια σαθρά και σάπια. Πόσο ίδια και προβλέψιμα όλα αυτά που συμβαίνουν, βαρέθηκα να βλέπω σκηνές να επαναλαμβάνονται, σαν κακές επαναλήψεις. Σχετίζονται με το παρελθόν γιατί οι περισσότεροι φοβούνται να φύγουν από αυτό λες και δεν υπήρχε ζωή πριν από όλα αυτά.
Οι λόγοι είναι κατανοητοί και αυτονόητοι. Ο υπέρμετρος εγωισμός, η επαναλαμβανόμενη ανάγκη από συνεχή επιβεβαίωση, η σιγουριά της καβάντζας και φυσικά η εύκολη επιστροφή σε οικείο έδαφος. Λίγο απασχολεί αν το παρελθόν ήταν το χειρότερο, η σημασία της επιστροφής είναι η διαρκής επιθυμία να νιώθουν ποθητοί και κυρίαρχοι. Κακόγουστές εικόνες ενός κόσμου κατεστραμμένου και φοβισμένου.
Όλα αυτά στο δικό μου μυαλό δεν είναι κατανοητά, δεν είναι γνώριμα και φυσιολογικά.
Δεν τα γουστάρω καθόλου, δεν τα θέλω, μου πονάνε το μυαλό. Το παρελθόν κάποιες φορές δημιουργεί εξαρτήσεις και εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος.
Εγώ, με το παρελθόν μου έκοψα κάθε επαφή, κάθε διπλωματική σχέση.
Απαγκιστρώθηκα και έφυγα όσο πιο μακριά μπορούσα.
Βλέπεις ο δικός μου πολιτισμός δε συμπεριλαμβάνει σουηδικού τύπου μοντέλα.
Δε μου έκανε το παρελθόν μου και δε βρίσκω και το λόγο να έχω και επαφές είτε στενού είτε τυπικού χαρακτήρα.
Γιατί αν μου έκανε, ίσως ήταν και παρόν, ή ακόμα καλύτερα, ίσως να έβαζε σοβαρή υποψηφιότητα για να ονειρευτώ μαζί του και το μέλλον μου.
Ξέρω, δεν είναι εύκολο, θέλει δύναμη, θέληση και ισχυρό χαρακτήρα να φύγεις μια και έξω από το παρελθόν σου, να το απαρνηθείς και να το διαγράψεις οριστικά.
Θέλει τακτική για να μπορείς την επόμενη φορά που θα σου χτυπήσει την πόρτα το παρελθόν σου να του την κλείσεις κατάμουτρα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Θέλει δύναμη, μαγκιά και γερό νευρικό σύστημα για να κόψεις τον γόρδιο δεσμό.
Κάποιες φορές επιβάλλεται για να προχωρήσεις μπροστά. Διαφορετικά δεν μπορείς να απαιτείς από κανέναν και τίποτα. Απαιτούνται λύσεις δραστικές και δυναμικές, χωρίς συναισθηματισμούς και δεύτερες σκέψεις.
Αλλά στους περισσότερους αρέσουν τα σιγουράκια που λέω και εγώ.
Εγώ με τη σιγουριά τσακώθηκα. Την επιβεβαίωση από το παρελθόν μου δεν την επιθυμώ, για αυτό φροντίζω κιόλας να μην έχω καμία απολύτως επαφή. Οι γέφυρες επικοινωνίας κόβονται για πάντα.
Την επιβεβαίωσή μου θέλω να μου τη δίνει το μέλλον μου και η αυτοπεποίθηση που θα με γεμίζει ο άνθρωπος που θα έχω δίπλα μου.
Όλοι εσείς οι απαγκιστρωμένοι από το παρελθόν σας μακριά από εμένα.
Και μια φιλική συμβουλή:
Όποιος έχει απαιτήσεις από το μέλλον του, απαιτείται να έχει κλείσει όλους τους λογαριασμούς του με το παρελθόν.
Αλλιώς ο απεγκλωβισμός από τέτοιες σχέσεις θεωρείται δύσκολος και επίπονος.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
