Οριοθέτηση ψυχής
Κάπου εκεί λοιπόν, λίγο μετά τα σαράντα μου χρόνια, άρχισαν τα πράγματα μόνα τους να μου φανερώνονται χωρίς να κάνω καμία κίνηση.
Το καθετί, έπαιρνε το δρόμο του μόνο του, χωρίς να κάνω τίποτα απολύτως.
Ο καθένας που με πλησίαζε αργά η γρήγορα φανέρωνε τις δικές τους προθέσεις, που ομολογουμένως τις περισσότερες φορές μόνο καλές δεν ήταν.
Άρχισε η αναθεώρηση των καταστάσεων και των ανθρώπων.
Η ζωή αποφάσισε πως είμαι έτοιμη πλέον να δεχθώ τα γεγονότα χωρίς περιτυλίγματα, ανούσιες χρυσόσκονες και περιττές κουβέντες.
Συνειδητοποίησα πως η κραυγή της εσωτερικής μου δικαιοσύνης άρχιζε να ουρλιάζει και να δικάζει αλύπητα.
Σα να ήταν έτοιμη από καιρό να βάλει εκείνη τα πράγματα στη θέση τους.
Να με απαλλάξει από κινήσεις περιττές και από τοξικούς ανθρώπους. Άρχισα να νιώθω ότι ήθελε να διώξει από γύρω μου πολλά και πολλούς.
Είχε πέσει πέπλο προστασίας από πάνω μου και τώρα το έβλεπα.
Ίσως η επιπολαιότητα της νιότης μου με εμπόδιζε να δω τα οφθαλμοφανή.
Τώρα η εσωτερική μου δικαιοσύνη οριοθετούσε και έδιωχνε τους ανθρώπους από γύρω μου που ήταν γεμάτοι τοξικότητα.
Αντιλαμβανόταν γρήγορα τους εγωιστές και δεύτερη ευκαιρία πλέον δεν τους έδινε.
Ένιωθα πως πλέον δεν έχω χρόνο και χώρο για πολλούς και για πολλά. Οι μάχες μου σταμάτησαν έγινα πιο επιλεκτική, αλλά τα όπλα μου πλέον είναι μαζικής καταστροφής κατά της τοξικότητας και της κακίας.
Τα λόγια μου λιγόστεψαν πολύ, αλλά έγιναν πιο αιχμηρά.
Το μαχαίρι στο κόκκαλο κατευθείαν. Και το στρίβω κιόλας.
Τώρα τελευταία με διακρίνει η αυθάδεια του υπομονετικού που σταμάτησε να ανέχεται ανθρώπους, καταστάσεις και πράξεις.
Βίωσα οδυνηρές εμπειρίες μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο.
Συναναστράφηκα με ανθρώπους που μου έκαναν κακό.
Πάλεψα, σώπασα, εκνευρίστηκα, έκανα κακό στον εαυτό μου μέχρι να καταφέρω να ισορροπήσω μέσα μου.
Μέχρι που τα κατάφερα, έδιωξα από δίπλα μου όλους όσους δεν ήθελα και ισορρόπησα…
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
