12 Ιανουαρίου 2024
Share

Τα ανείπωτα του ποιητή

Κρυφοκοιτάζω τον ερχομό σου
απ’ το παράθυρο.
Κάνω πως δεν ακούω τις σειρήνες
στο αδιέξοδο.
Κάνω πως δεν ακούω το όνειρο
στην απομάκρυνση.
Ακροβατώ μες στην ανάμνηση
σαν υπερσυντέλικος μιας αιτιότητας.
Μένω ατάραχη μέσα στο θόρυβο
σαν ξεχασμένη αναχώρηση.
Αποσυντίθεμαι σαν διάλογος
μέσα σε γεύσεις αοριστίας.
Περιφέρομαι σαν νοσταλγία
σε μια αδυναμία αποσύνδεσης.
Αγγίζω την απουσία σου
σαν να προσθέτω καλοκαίρια
στα δάχτυλά μου.
Προσμένω την αγκαλιά σου
σαν να επικαλούμαι το ακατανόητο.
Μη με ζεσταίνεις με αφίξεις απροσδιόριστες.
Κουράστηκα να περιμένω χωρίς σκοπό.
Μη με καλωσορίζεις με αναμονές αβέβαιες.
Έπαψα να λιγοστεύω μέσα στον κρότο του τίποτα.
Μη με γιατρεύεις με λέξεις γλυκανάλατες.
Δεν έχω σιωπή για πειράματα.
Μόνο μια εικόνα κράτησα για μένα
πριν το τέλος.
Σαν ποιητής μέσα στ’ ανείπωτα
να φεύγω πριν τις παύσεις.
Maria Voulgari
https://www.youtube.com/watch?v=IjTfMxKLBjw&feature=youtu.be

About Μαρία Βούλγαρη

















Μπορεί επίσης να σας αρέσει