Σου ανήκει το φως!

Μια καρδιά γεμάτη με πληγές έχεις στα χέρια σου. Την έραψες μόνη σου βελονιά – βελονιά. Δε χρειάστηκες βοήθεια. Σηκώθηκες μόνη σου. Καμιά συναισθηματική “πατερίτσα” δε σε στήριξε. Τα κατάφερες!

Λένε ότι σε αυτόν που έχει δει το απόλυτο σκοτάδι και έχει νιώσει την παγωνιά της ψυχής, ανήκει το φως. Αποδείχτηκε δυνατός στη σκληρή παρτίδα που του έπαιξε η ζωή. Δυνατός και αγέρωχος στις μάχες της καθημερινότητας, χαμογελάει!

Το χαμόγελο ανήκει σε όλους! Μα πιο πολύ, ανήκει σε εκείνα τα μάτια που έκλαψαν βράδια ατελείωτα. Αυτά τα μάτια έχουν σπίθα δυνατή που ζεσταίνει τα πάντα γύρω τους. Αν τους συναντήσεις, να θυμάσαι: δε χρειάζονται πολλά, παρά μονάχα τα αληθινά!

Σοφία Βλάχου