“ Η σκέψη και η γραφή μοιάζουν με άγουρο φρούτο.
Κάθε ξαναζέσταμα της καινούργιας ημέρας ωριμάζουν κι άλλο, όμως δεν καταφέρνουν ποτέ να παλιώσουν κι αυτό γιατί προσεγγίζουν πάντα την ωρίμανση, μα ποτέ τη σήψη.
Διαθέτουν το χάρισμα της ωριμότητας και το πλεονέκτημα της αφθαρσίας. “
Ζωή Παπατζίκου
21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
(Συνοδευτικό βίντεο και ελεύθερη απόδοσή του, στα ελληνικά)
Τσαρλς Μπουκόφσκι:
Ώστε θες να γίνεις συγγραφέας;
Αν παρ’ όλ’ αυτά, δεν ξεσπά (δε βγαίνει) από μέσα σου, μην το κάνεις.
Εκτός κι αν βγαίνει από την καρδιά σου και το μυαλό σου και το στόμα σου (και τα κότσια σου) χωρίς να σου ζητηθεί, μην το κάνεις.
Αν πρέπει να κάθεσαι για ώρες κοιτώντας την οθόνη του υπολογιστή σου ή αν είσαι καμπουριασμένος πάνω από τη γραφομηχανή σου ψάχνοντας για λέξεις, μην το κάνεις.
Αν το κάνεις για χρήμα ή δόξα, μην το κάνεις.
Αν το κάνεις γιατί θέλεις γυναίκες στο κρεβάτι σου, μην το κάνεις.
Αν πρέπει να κάθεσαι εκεί και να ξαναγράφεις πάλι και πάλι, μην το κάνεις.
Αν είναι δύσκολο και μόνο που το σκέφτεσαι, μην το κάνεις.
Εάν προσπαθείς να γράψεις σαν κάποιον άλλο, ξέχνα το.
Εάν πρέπει να περιμένεις να βρυχηθεί από μέσα σου, τότε κάνε κάτι άλλο.
Αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στη γυναίκα σου ή στο κορίτσι σου ή στο αγόρι σου ή στους γονείς σου ή ακόμη και σε κανέναν απολύτως, δεν είσαι έτοιμος.
Μην είσαι σαν τόσους πολλούς συγγραφείς, μην είσαι σαν τόσες χιλιάδες ανθρώπους που αποκαλούν τον εαυτό τους ‘συγγραφείς’, μην είσαι ανιαρός και βαρετός και απαιτητικός, μην αναλώνεστε με αγάπη για τον εαυτό σας.
Οι βιβλιοθήκες του κόσμου χασμουριούνται για ύπνο (βαριούνται) από το είδος σου.
Μην προσθέτεις σε αυτό, μην το κάνεις.
Εκτός κι αν βγαίνει από την ψυχή σου σαν πύραυλος.
Εκτός κι αν το να μένεις ακίνητος σε οδηγεί στη τρέλα ή στην αυτοκτονία ή στο φόνο, μην το κάνεις.
Όταν έρθει πραγματικά εκείνη η ώρα και αν έχεις επιλεγεί, θα το κάνει από μόνο του (θα γίνει) και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι να πεθάνεις ή να πεθάνει αυτό μέσα του.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Και δεν υπήρξε ποτέ.
Charles Bukowski, So you want to be a writer?
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
