Στην Αφρική θα πάω με τους Masai
Ελληνικά κανείς τους δε μιλάει! Ενώ, εγώ το αγόρι, τα μιλάω και μάλιστα πάρα πολύ καλά! Και κάνει ζέστη! Και το σπίτι δε με χωράει! Θέλω να μπω στο πρώτο αεροπλάνο και να φύγω! Τρελαίνομαι… μια παγώνω μια ζεσταίνομαι. Δεν είμαι καλά και ο υδράργυρος έχει πάρει φωτιά. Σαράντα πατημένα, όσα και τα χρόνια μου. Είναι αδύνατον από τώρα να κάνει τόση ζέστη. Δεν είναι λογικό.
Κι έπειτα θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο, εσύ είσαι λογικός; Αντί να χαλαρώσεις και να απολαύσεις το αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι κάθεσαι και γκρινιάζεις; Και κλαις τη μοίρα σου που σε χτυπά σαν χταπόδι; Ποιος σου φταίει; Τράβα να κάνεις καμιά βουτιά! Τόσες παραλίες έχει η Αττική. Δε θέλω να κάνω μια βουτιά. Διακοπές θέλω! Ο χειμώνας που πέρασε, εκτός από δημιουργικός ήταν και πάρα πολύ ζόρικος. Και μιλάω εγώ που έχω φουλ ενέργεια και δεν καταλαβαίνω Χριστό.
Θέλω επειγόντως να κάνω ένα ταξιδάκι. Και ας μην είναι στη Μύκονο με το κότερο που δεν έχω. Ας είναι μέχρι την Αφρική, βρε αδερφέ! Να αλλάξω λίγο κλίμα και παραστάσεις. Να δω και κάτι διαφορετικό. Να δοκιμάσω και κάποια άλλη γεύση εκτός από το λατρεμένο μου παστίτσιο από τα χεράκια της μανούλας μου. Να αλλάξω τον αέρα μου, που λένε. Να γεμίσω μπαταρίες και να επιστρέψω πολύ καλύτερα από ότι είμαι τώρα. Ωραία. Κεφάλαιο γκρίνιας τέλος για σήμερα. Τώρα που κάθομαι στο γραφείο μου και έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο θα ανοίξω τη Wikipedia να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες για τους Masai. Τι σόι παιδιά είναι. Ποιες είναι οι παραδόσεις τους και αν μας συμπαθούν εμάς τους Έλληνες. Μην μπω στον κόπο και κάνω ένα σκασμό έξοδα και πάω μέχρι εκεί και βρεθώ μέσα σε κανένα καζάνι με φωτιά από κάτω κι αυτωνών να τρέχουν τα σάλια άπληστα.
Κατά τα άλλα, όλα καλά κι όλα ανθηρά, που έλεγε και ο παππούς μου ο Κωνσταντίνος. Αυτά για σήμερα. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα. Υγεία να’ χουμε και τίποτα άλλο!
Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης
