Έμποροι πολέμου, σφαγιάζουν την ειρήνη…
Εσύ ανθρωπότητα μην ταράζεσαι πάλι. Μια χαρά τα κατάφερες, μην κουνάς το δάκτυλο σου στο αιματοκύλισμα, δεν έχεις δικαίωμα.
Ξάπλωσε πάλι αναπαυτικά στον καναπέ σου και απόλαυσε τις καινούργιες εχθροπραξίες που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν τον πλανήτη. Αν σου κάνει κέφι, δάκρυσε υποκριτικά κιόλας από την ασφάλεια του σπιτιού σου. Μην τολμήσεις και χαλάσεις την βολή σου.
Έλα μωρέ, ασχολείσαι με τον πόλεμο εκεί κάτω, αφού δεν είναι στην δική σου γειτονιά, πως κάνεις έτσι. Όταν ο πόλεμος χτυπήσει το δικό σου κατώφλι βλέπουμε, ίσως και ξεβολευτείς. Προς το παρόν ησύχασε και ανάπαυσε τη συνείδησή σου, την τόσο «ταλαιπωρημένη» και κάνε μόνον την κριτική της τηλεόρασης.
Τι και αν σκοτώνεται η ελπίδα. Τι και αν σφαγιάζονται άμαχοι στο όνομα της υποτιθέμενης ειρήνης. Βάφτισαν οι μισότρελοι μεγάλοι τον πόλεμο ειρήνη, προελαύνουν, σφαγιάζουν και λεηλατούν. Αλλά εσύ ανθρωπάκο αφού δεν είναι στην γειτονιά σου μην ασχολείσαι.
Βουλιάζουμε συνάνθρωποι. Καθημερινά όλο και περισσότερο. Μένουμε άπραγοι μπροστά στο δαιμόνιο συμφέρον μας, βλέπεις μας το μπόλιασαν καλά οι έμποροι πολέμου μέσα στις ψυχές μας. Άλλωστε για αυτό γίνονται όλα. Για το ρημαδιασμένο το συμφέρον.
Τα χέρια μας λερώθηκαν, βάρυναν, γέμισαν αίματα, είναι καταραμένα. Τα στοιχειώνει ο πόνος της ανθρώπινης απώλειας. Τα ποτίσαμε ποτάμια δακρύων, γίναμε αδίστακτοι και δεν μας έγινε ακόμα κόμπος το στομάχι.
Κοιτάμε το χαζοκούτι αδιάφορα. Όμως κρατάμε και εμείς όπλα, όχι μόνο οι στρατιώτες. Εμείς κρατάμε άλλα όπλα, ισχυρά που σκοτώνουν και αυτά. Τα όπλα της αδιαφορίας, που είναι ποτισμένα με μίσος και αυτά.
Κτήνη γίναμε τέρατα. Και κοιτάμε αποσβολωμένοι να θεριεύει ο θάνατος, να σκοτώνονται παιδιά. Αυτοκτονεί η ελπίδα κάθε στιγμή. Αιμορραγούν τα όνειρα ενός ολόκληρου λαού και εμείς απαθέστατοι χαζολογούμε αδιάφορα.
Ας σταματήσει πια αυτό το αιματοκύλισμα η γενοκτονία του συνανθρώπου μας. Αρκετές μάνες μαυροφορέθηκαν και θρήνησαν μουγκρίζοντας πάνω από τα νεκρά παιδιά τους σε κάποια χαλάσματα ενός βομβαρδισμένου κτηρίου.
Δέσμιοι των ισχυρών πιόνια τους γίναμε και περιμένουμε να βαφτιστούμε ισχυροί από τους ισχυρούς πολεμώντας τους αδύναμους και τους ανίσχυρους.
Φανατίστηκε η ανθρωπότητα και εξαφανίστηκε η ανθρωπιά μας.
Παρασύρθηκε ο άνθρωπος από τους εμπόρους του πολέμου και αποκεφάλισε τα όνειρα και την ελπίδα.
Αχ, βρε άνθρωπε, ακόμα δεν τρελάθηκες από τις κτηνώδεις πράξεις σου.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
