Αν πιστεύετε πως έχετε μόνο έναν εαυτό διαβάστε αυτό

Θέλω λέει, να είμαι ο εαυτός μου. Και ποιος είσαι; Αυτός που θες εσύ, ή αυτός που κατασκεύσανε οι άλλοι;

Τα πάντα γίνονται για κάποιον λόγο. Ναι, ίσως, δεν ξέρω, αλλά και έτσι να είναι εφόσον δεν ξέρεις τι θα συμβεί ακριβώς μετά από αυτήν την διαπίστωση, θα πρέπει να είσαι απλά ο εαυτός σου. Πάλι τα ίδια; Ποιος εαυτός από όλους; Αυτός που είμαι, ή αυτός που με έχουνε κάνει; Αυτός που θα ήθελα να είμαι αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ; Είχα έναν εαυτό και κάπου στην διαδρομή τον έχασα. Μετά βρήκα κάποιον άλλον που έλεγε πως είμαι εγώ.

Καλά τα πήγαινε, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο κάπου εξαφανίστηκε και τώρα ήρθε κάποιος άλλος που παριστάνει πως ήταν ο πρώτος που γνώρισα, αλλαγμένος. Άλλαξε τρόπο σκέψης, και είπε πως μετάνιωσε για τα λάθη του παρελθόντος. Τώρα δεν θα ξαναδώσει στους άλλους όσες ευκαιρίες είχαν και τον φέραν στην ανάγκη να φύγει, να σκεφτεί, και να ξαναγυρίσει. Θα είναι λέει πιο δυναμικός και πιο σκληρός απέναντι στους άλλους.

• Ρε, μας δουλεύεις; Εσύ δεν έψαχνες να βρεις κάτι για να φύγεις από τον εαυτό που είχες; Ε ωραία, έφυγες και τώρα γιατί ξαναγύρισες για να μας πεις πως άλλαξες;
• Εγώ δεν θέλω σου είπα να είμαι ο παλιός μου εαυτός! Θέλω να είμαι ένας άλλος, ένας καινούργιος, ένας που ξέρει να διεκδικεί στην ζωή του και να πετυχαίνει πράγματα για αυτόν.
• Εκεί που πήγες τι βρήκες;
• Είδα πως υπάρχει και άλλος τρόπος να ζεις.
• Και γιατί δεν έμεινες εκεί και ξαναγύρισες εδώ;
• Γιατί εδώ είναι αυτό που έχω. Εκεί, ήταν κάτι το άπιαστο, το όμορφο, ίσως και απατηλό, με έκανε καινούργιο, πιο δυνατό όμως.
• Α ναι, σωστά. Και ξαναγύρισες αλλαγμένος στον παλιό σου εαυτό, με τις παλιές σου συνήθειες, εσύ ο νέος, ο φρέσκος για να τον αλλάξεις. Καλή επιτυχία σου εύχομαι. Σε είδα πως σε φίλαγε.
• Ποιός;
• Ο παλιός σου εαυτός, όταν ξαναγύρισες.
• Ε και; Ναι σε φίλαγε, δεν τον φίλαγες. Και τελικά που τον βρήκες τον καινούργιο εαυτόν και μας τον μοστράρεις τώρα;
• Είχε μια πηγή που ήπια νερό, και αυτό με έκανε να καταλάβω όλα τα λάθη του παρελθόντος.
• Στέρεψε η πηγή, το ήπιες όλο το νερό;
• Όχι άφησα αρκετό…
• Και πως είσαι σίγουρος πως όσο ήπιες ήταν όσο χρειαζόσουν; Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Ξέρω όμως τι θέλω πια. Τουλάχιστον να προσπαθήσω να κάνω τους άλλους να καταλάβουν ποιος είμαι και πως πρέπει να μου φέρονται.
• Εγώ είδα πως σε έψαχνε. Κοίταγε παντού να δει αν έρχεσαι και μόλις ήρθες, αφού έψαχνε τριγύρω να δει πως δεν υπάρχει κανείς διεκδικητής του νέου του εαυτού, θεώρησε τα κεκτημένα σου δικά του. Ξέρεις, ζήλευε και όταν ζηλεύεις το καινούργιο δεν μπορείς ποτέ να είσαι αντάξιος του. Αλλά και το παλιό που είχε να ζήλευε πάλι το ίδιο είναι, γιατί νοιάζεται μόνο για το τι έχασε εκείνος όταν εσύ έφυγες. Ξέρεις ο παλιός σου εαυτός είναι άρρηκτα δεμένος με όλα τα παλιά που είχες. Τις αντιλήψεις, τα πιστεύω, τον τρόπο που ζούσες. Και όσο και αν εσύ να άλλαξες και όσο και να θες να προσπαθήσεις για κάτι που είναι παλιό, αυτό παλιό θα είναι. Δεν θα μπορέσει να αλλάξει ώστε να δεχτεί αυτό που είσαι. Το μόνο που θα προσπαθήσει είναι να σε αφομοιώσει ξανά. Ναι, και δεν κάνω λάθος, ξανά.
• Μα πως μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος; Έχω χάσει και γω κάνα δύο τρεις εαυτούς και τελικά όσοι ξαναγύρισαν, δεν κατάφεραν να με αλλάξουν. Νέοι, φρέσκοι, όμορφοι, δυνατοί, γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Ένα πράγμα απέρριψα στην ζωή μου από τους πάντες. Να προσπαθήσουν να αλλάξουν αυτό που είμαι. Και τελικά δεν το κατάφερα ούτε εγώ ο ίδιος για μένα. Τους έφτυσα όπως τον πικρό καφέ. Ήθελα να είμαι ελεύθερος. ΑΝ δεν ήμουν, απλά ήταν επιλογή δική μου, και όχι των άλλων. Όταν όμως αποφάσιζα πως δεν με χωράει ο τόπος, έδινα μία στο γαϊδούρι και κείνο τίναζε τα πίσω πόδια. Κατάλαβες; Αυτός ο εαυτός που προσπάθησαν οι άλλοι να φτιάξουν για μένα, αυτόν με όποιο προσωπείο και αν ήρθε δεν τον δέχτηκα ποτέ. Κι εσύ λοιπόν, πρέπει να ξέρεις τι ακριβώς είσαι. Τι ήσουν, πριν σε κάνουν αυτό που έγινες. Έγινες; σε κάνανε; Ή κάπου βαθιά μέσα σου είχες αυτό που τώρα νομίζεις πως βρήκες από την πηγή; Γιατί εγώ νομίζω πως η πηγή που βρήκες ούτε νερό είχε, ούτε τίποτα. Ήταν απλά εσύ. Εσύ που πήγες και βρήκες αυτόν το εαυτό που έχασες και δεν θυμάσαι από πότε. Και τελικά θα πρέπει για να μην τον ξαναχάσεις εφόσον είσαι τόσο σίγουρος να γυρίσεις πίσω και να πεις σε αυτούς που φτιάξανε τον παλιό σου εαυτό, με τις δικές τους συνήθειες, τα δικά τους θέλω, τα δικά τους πρέπει, πως κάπου όλα αυτά τελείωσαν. Μερικά πράγματα είναι πολύ απλά. Όταν σε φιλάνε, πρέπει και συ να φιλάς, και να το νιώθεις. Σαν την μυρωδιά. Ή μυρίζεις, ή όχι. Σε καίει η ματιά του όταν τον κοιτάς; Περπατάς και ονειρεύεσαι πως είσαι πλάι του; Ανυπομονείς να βρεθείς κοντά του;
• Γαμώτο μπέρδεψα τους εαυτούς μου… Δεν ξέρω ποιος μιλάει πια, ποιος είναι αυτός που γύρισε, και ποιος είναι αυτός που έμεινε.
• Ρε μονολογείς;
• Μάλλον… back to life, back to reality…

Νίκος Μανιατόπουλος