Η ημέρα της γυναίκας είναι πολλά περισσότερα από ένα γλέντι στις 8 Μαρτίου
Είσαι αυτή που θεωρήθηκες υπεύθυνη επειδή η ανθρωπότητα έχασε την ευκαιρία να ζει για πάντα στον παράδεισο.
Είσαι αυτή που, για τα μάτια της, δόθηκαν μάχες και πόλεμοι.
Είσαι αυτή που, για χάρη της, γράφτηκαν τραγούδια, ποιήματα και ρίμες.
Είσαι αυτή που χαρακτηρίστηκε τόσο επικίνδυνη όσο η πυρρά και η θάλασσα.
Και αυτή που χαρακτηρίστηκε τόσο τρυφερή και γλυκιά όσο ένα άνθος.
Είσαι αυτή που έκανε το σώμα της γη για να φιλοξενήσει τον πιο ιερό σπόρο στα σπλάχνα της -τον άνθρωπο- και αυτή που με το αίμα της τον πότισε και τον μεγάλωνε μέσα της έως ότου τον γέννησε. Και είσαι αυτή που όταν το σώμα σου δεν μπόρεσε να γίνει γη, γίνανε ρίζες απλωμένες τα χέρια σου και τύλιξες με στοργή τον άνθρωπο. Και ας μην τον γέννησες εσύ.
Είσαι αυτή που έγινες στήριγμα, όταν και εσύ η ίδια κατέρρεες, για τους αγαπημένους σου.
Και που τα μαλακά σου και εύθραυστα χέρια γίνανε δυνατές αγκαλιές και κλείσανε μέσα τους κάθε τι πολύτιμο. Αυτή που αιμορραγεί κάθε μήνα αλλά ταυτόχρονα μπορεί να κάνει ένα σωρό πράγματα.
Είσαι αυτή που κάποιοι, με ελαφριά τη καρδία, αντί να σε χαϊδεύουν, σε πονάνε.
Και αυτή που ενώ είσαι μια μικρή θεά νομίζεις ότι δεν αξίζεις τόσο.
Είσαι αυτή που έχεις αναλάβει χίλιους ρόλους στην καθημερινότητά σου , που έχεις κουραστεί να νοιάζεσαι για όλους και πολλές φορές, η ίδια να ξεχνιέσαι από όλους.
Είσαι αυτή που, κάπου εκεί στην Υεμένη, ακόμα και σήμερα σε ακρωτηριάζουν και εγώ ντρέπομαι που δε μπορώ να κάνω κάτι γι΄αυτό.
Είσαι, όμως και αυτή που κάποτε αντέδρασες, επαναστάτησες και διεκδίκησες το δικαίωμά σου να ψηφίζεις και να εκφράζεις τη γνώμη σου ελεύθερα.
Και είσαι αυτή που σου χρωστάω το ότι και εγώ τώρα ψηφίζω και έχω ίσα δικαιώματα με όλους.
Είσαι αυτή που μου έμαθες ότι δεν χρειάζεται να είμαι ούτε πίσω, ούτε μπροστά από κανέναν και που το να περπατάω δίπλα στον άλλον είναι πιο σημαντικό.
Είσαι αυτή που αξίζεις να τιμάσαι και να γιορτάζεσαι κάθε μέρα ,κάθε ώρα γιατί είσαι η ίδια η ζωή.
Γιατί στο είπα, είσαι μια μικρή θεά.
Μην περιμένεις τη συγκεκριμένη μέρα, για να βγεις ,να ξεσαλώσεις, να χαρείς και μάλιστα μετά από ένα εξαντλητικό δωδεκάωρο στη δουλειά ή στο σπίτι με τις τόσες υποχρεώσεις, είναι κοροϊδία.
Τίμα τη φύση σου κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Γίνε αυτή που ξέρει τι αξίζει, που αγαπά τον εαυτό της ,που γνωρίζει ότι είναι όμορφη και έξυπνη και χαρισματική.
Γιατί είσαι αυτή που συνώνυμό της είναι η δύναμη και η ομορφιά. Είπαμε, είσαι η ίδια η ζωή. Είσαι γυναίκα.
Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
