Εύη Π. Ευδοξία Γουργιώτη

Τικ τοκ. Τικ τοκ. Βλέμμα δακρυσμένο να παρακολουθεί τους δείκτες του ρολογιού. Και εκείνοι κυλούν τόσο αργά λες και έχουν συνωμοτήσει να σε τρελάνουν ακόμη...

Στο δικό μου το χορό εσένα θέλω καβαλιέρο. Το χέρι σου να κρατώ με τρέμουλο αργό. Το σώμα σου να αγγίζω στο στήθος σου να...

Τα μικρά αθώα ψεματάκια, χρειάζονται τελικά; Και δεν αναφέρομαι σε εκείνα που κατασκευάζουν ορισμένοι για να κάνουν κακό ή να μεγαλοποιήσουν καταστάσεις. Αναφέρομαι σε εκείνα...

Σαν περάσεις και από το δικό μου κατώφλι, μη με ξεχάσεις σε εκλιπαρώ. Δώρα να ‘χουν τα Χέρια σου, δώρα από τον ουρανό. Από το...

Ακόμη ένα βράδυ περιμένω να σε συναντήσω. Στο καθιερωμένο μας πλέον ραντεβού. Στο ίδιο μέρος. Μέσα στο όνειρο μου. Εκεί που ενώνεται η επιθυμία με...

Περιμένοντας να φανείς, έχασα χρόνο από τη ζωή μου. Χρόνο πολύτιμο. Περιμένοντας να με αναζητήσεις, έχασα τον εαυτό μου. Τον ένα και μοναδικό εαυτό μου. ...

  Δε με αντέχω πλέον. Άλλο αποφασίζω και άλλο πράττω. Μικρές φωνούλες στο μυαλό μου, που με οδηγούν στις αποφάσεις μου. Μα αυτές οι φωνές...

Μια ζωή δίχως νόημα. Δίχως ποιότητα. Θάφτηκα μέσα στην κατάθλιψη και στο τάφο μου, μη μπορώντας να δω έξω τον ηλιόλουστο ουρανό. Κουρτίνες κλειστές και...

Μια γυμνή αλήθεια θα σου πω δίχως να προσπαθήσω να σου χαϊδέψω τα αυτιά. Δε σε ερωτεύτηκα αμέσως. Ούτε καν μου άρεσες. Μα δέχθηκα να...

Αν κοιτάξω πίσω μου και δω  τα γκρίζα μου ¨σ’ αγαπώ¨, θα πάψω να μ’ εκτιμώ. Και φοβάμαι, ναι φοβάμαι, πως θα αρχίσω να με μισώ. ...

«Περάστε μέσα κύριε Σωτηρίου. Σας περιμένουν στο σαλόνι». Από το άγχος μου, κόντεψε να μου πέσει η ανθοδέσμη από τα χέρια. Πήρα μια ανάσα και προχώρησα...

– Ελεύθερη ;   Μια ερώτηση που δε θέλεις να απαντήσεις.  Όχι επειδή σε σταματάει κάτι, απλά αν πεις “ναι”, γνωρίζεις και ποιες θα είναι...

‘Άνθρωποι που φιλήθηκαν στα χείλη δε γίνεται να παραμείνουν φίλοι. Όσο και να το παίζουν “άνετοι”, στην πορεία πάντα έστω στον έναν από τους δύο...

Να λυπάται κανείς τον εαυτό του αν παραμένει σε μια σχέση που δεν τον γεμίζει. Όταν μένει σε κάτι που έχει “πεθάνει” εδώ και καιρό....

Ανάσα της ανάσας μου. Εσύ! Μόνο εσύ! Σ’ ένα σύμπαν δίχως τέλος.  Ακόμη και να μου έταζαν τον ουρανό με τα άστρα πάλι μαζί σου...

-«Μου έδωσες σωστά τις οδηγίες»; -«Ναι, γιατί; Ακόμη δεν είδες το σπίτι μου; Μόνο ένα σπίτι είναι στο βουνό και φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά».  -«Γιατί...

Δε γίνεται όλοι να θέλουν το κακό σου. Δε γίνεται όλοι να πιστεύεις ότι σε κατηγορούν. Δε γίνεται όλοι να σε πολεμούν.  Δε γίνεται μόνο...

“Αν ξαναπαντρευτείς εμένα ξέχνα με! Θα φύγω από το σπίτι!”   Και εκεί μένεις “παγωτό”! Από τη μία αναρωτιέσαι το παιδί σου γιατί δε θέλει...

Σε χρειάζομαι. Τ’ ακούς;  Όχι επειδή έχω ανάγκη από κάποιον. Αλλά έχω ανάγκη εσένα.  Μόνο εσένα.    Δίχως την παρουσία σου δίπλα μου, ο ήλιος...

  Βγάλε με από μέσα σου. Σε διατάζω να το κάνεις. Πες πως ήμουν ένα όνειρο για σένα.  Μια οπτασία. Πως δεν υπήρξα ποτέ στη...

Καλώς την! Έλα πέρνα και κάθισε όπου θέλεις. Όχι, στάσου. Δε θέλω εκεί στη γωνιά της. Οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί. Την έχω ως φυλαχτό. Δε θέλω...

Ποιος μπορεί να μου πει για την “Αγάπη”, όταν γνωρίζω πως είναι; Ποιος άλλος μπορεί να μου την περιγράψει καλύτερα από μένα; Τη ζω κάθε...

Μια φορά να βγει η ευχή μου αληθινή πέφτοντας ένα αστέρι. Έτσι μια φορά μόνο.    Να πιστέψω κι’ εγώ στη μαγεία του σύμπαντος.  Μα...

Δρόμοι. Χιλιάδες δρόμοι που δεν επιλέξαμε να ακολουθήσουμε. Αποφάσεις στιγμής ή μετά από σκέψη που άλλαξαν το μέλλον μας.  Καθόμαστε καμιά φορά και αναρωτιόμαστε τι...

Αφήσαμε κάτι στη μέση.  Τα όνειρα μας. Τα σχέδια μας. Και τώρα;  Που τα αφήνουμε  αυτά; Σε ποιον να τα χαρίσουμε  μην πάνε χαμένα; Κρίμα...