Μαρία Βούλγαρη

Σε μια αλληγορική διάσταση εναλλαγών. Εκεί ενυπάρχω. Εκεί με ανταμώνω. Σε μια απόκρυφη ρωγμή ερωτοαποκρίσεων. Γεμάτη αποστάγματα ηλιοτρόπιων κι εκχυλίσματα ουρανών. Αγκαλιά με τη δαμόκλειο...

Σκέφτομαι πολλά. Τόσα πολλά που δε μπορώ να τα βάλω σε τάξη μερικές φορές μες στο μυαλό μου. Και γιατί να θέλω να τα τακτοποιήσω...

Όλα στηρίζονται στην ίδια κεντρομόλο δύναμη. Σε μια κοινή κατεύθυνση προσδιορισμού. Σε μια επανάληψη αδιόρατη μα άκρως εξισορροπημένη. Πολλές φορές εσύ μες στο εγώ κι...

Έγινα κι εγώ κακός λύκος για χάρη σου. Σκότωνα τον εαυτό μου κάθε βράδυ κάτω από τα σεντόνια δηλητηριάζοντας τις ανατολές μου.  Κατάφερες να με...

Ο καθένας μες στα κουτάκια του . Στους πέντε τοίχους του. Στα σύνορα της αποσύνθεσης ή της επαναφοράς. Στις σελίδες της μοναξιάς του. Και μετά...

Εγώ ξέρω πως όποιος θέλει, γυρίζει τον κόσμο ανάποδα ! Απλά για να σε δει. Όποιος θέλει, θα βρει χρόνο να σε πάρει ένα τηλέφωνο,...

Βρέχει. Και κάθε που βρέχει σε προσευχή μεταμφιέζομαι.  Να με θυμούνται οι σταγόνες της,  να ξεδιψάει η θέλησή μου.  Να με γνωρίζει η υπακοή μου....

Σε πόσα βλέμματα βυθίζεται η φωτιά; Κι αν ο βυθός κοιμάται στην αιώρα της ακατοίκητης αυθυπαρξίας,  μια στοργή ακριβοθώρητη θα σου χαρίσω για να ζεσταίνεται...

Ο αέρας πλέκει όνειρα. Η γη φοράει ελπίδες. Η φωτιά, ξενιτιά μου. Το νερό, η ουσία μου. Εσύ μες στο εγώ κι εγώ υποκύπτω. Σήμερα....

Ζωγράφιζα με κόκκινες μπογιές  το πορτραίτο σου  και πιο κοντά να σε φέρω ήθελα  με ένα χαμόγελο σπινθηροβόλο στα δικά μου μάτια  τις γραντζουνιές απ’το...

Ήχοι παντού. Σιωπηλοί και θορυβώδεις. Ήχοι. Με διέσεις και υφέσεις.  Με παρεστιγμένα και ολόκληρα. Ήχοι. Κι εγώ ξοδεύομαι στον απόηχο. Στον απόηχο της ψευδαίσθησης ή...

Κάντε σχέση με ανθρώπους και όχι με κινητά. Κι αν ψάχνετε ανθρώπους μέσα από τα κινητά, όταν βρείτε εκείνον τον άνθρωπο που σας αγγίξει πραγματικά...

Βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις γεννούν τα μάτια σου γκρίζο φόντο το βελούδο σου σε μια απέραντη όψη φαντασμαγορικών αντιθέσεων   στενό το πέρασμα κι οι κινήσεις...

Κάποτε φτάνει η στιγμή που οφείλεις στον εαυτό σου να αφήσεις πίσω όλα όσα σε  κρατούσαν στάσιμο κι εγκλωβισμένο. Φτάνει εκείνη η στιγμή που οφείλεις...

Έφυγα κι ας είχα ακόμη πολύ έρωτα για σένα…πολλή ζωή… έφυγα για να μη με βαστάει κανείς άλλος παρά μόνο ο εαυτός μου. Ίσως έτσι...