Η νηστεία της ψυχής μας
Αναδρομή στα «αγνά» χρόνια…
Καθαρά Δευτέρα.
Δεν με θυμάμαι να πετάω χαρταετό στην παιδική μου ηλικία.
Την γιόρταζα κατά πως πρόσταζαν τα έθιμα της εποχής, με την μάνα μου να λέει πως την ημέρα εκείνη πρέπει να καθαρίζουμε τις κατσαρόλες μας από τα φαγητά της προηγούμενης ημέρας!
Απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσουμε στον καθαρισμό της ψυχής μας!
Τα χρόνια έφεραν εκείνα τα έθιμα που διαφοροποιούνταν από κείνα που οι άνθρωποι ζούσαν στα χωριά τους.
Κάποια από αυτά, διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Παραμένει όμως αυτό της προετοιμασίας της Σαρακοστής και του καθαρισμού της ψυχής και του σώματος, όπως απαιτείται.
«Απαιτείται» βαριά λέξη.
Όλοι μας, κάνουμε πράγματα γιατί έτσι μάθαμε. Για να τιμήσουμε την ημέρα όπως της αξίζει!
Μετά θα αρχίσουμε να τρέχουμε βουτώντας στην καθημερινότητα μας και θα μετράμε τις Παρασκευές των Χαιρετισμών μέχρι την Ανάσταση.
Για να γιορτάσουμε τι τελικά;
Ω μα ναι!
Νηστεύουμε αμέ!
Καθαρίζουμε το σώμα μας. Για την ψυχή μας ούτε λόγος!
Αισθανόμαστε ήσυχοι γιατί κάναμε το χρέος μας άλλη μια φορά.
Δίνουμε εξηγήσεις στους γύρω μας όταν ρωτούν και προσπαθούμε να πείσουμε όσους δεν μας ακολουθούν, τονίζοντας το μέγα λάθος τους!
Όχι, μην το παρερμηνεύσουμε!!
Κανείς δεν στρέφεται εναντίον της κάθαρσης του σώματος, μα κανείς δεν φροντίζει να καθαρίσει την ψυχή του παράλληλα.
Να «σκουπίσει» τις κατσαρόλες του παρελθόντος και να προχωρήσει.
Νηστεύουμε το κρέας, το γάλα και ότι άλλο η θρησκεία μας προστάζει, μα κλείνουμε την πόρτα για να μην δούμε αυτόν που ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό.
Αυτόν που κοιμάται στον δρόμο, αυτόν που κρυώνει αυτόν που η ζωή δεν του χαρίστηκε!
Σχεδιάζουμε τις Πασχαλιάτικες εξορμήσεις μας, οργανώνουμε που και τι θα φάμε και πως θα περάσουμε καλά.
Γυρνάμε όμως το βλέμμα και προχωράμε όταν συναντήσουμε κάποιον που χρειάζεται βοήθεια.
Μην το παρερμηνεύσουμε και πάλι!
Κανείς δεν είπε ότι όλα αυτά δεν είναι απαραίτητα.
Ίσα – ίσα, το αντίθετο.
Μα πως μπορείς να γιορτάσεις και να χαρείς όταν η ψυχή σου είναι βρώμικη;
Όταν μπορείς να δώσεις αλλά επιλέγεις το αντίθετο;
Όταν εύχεσαι για το δικό σου καλό, αλλά παράλληλα επιδιώκεις το κακό του διπλανού σου;
Όταν γεμίζεις την ζωή σου με ψέματα, αλλά διατυμπανίζεις τις «αγαθοεργίες» σου, αυτές που νομίζεις πως θα σε λυτρώσουν;
Μια βρώμικη ψυχή, είναι μια βρώμικη ψυχή όσο και αν την ντύσεις με μετάξια, την αρωματίσεις με γαλλικά αρώματα και την στολίσεις με τα ακριβότερα κοσμήματα.
Θα ‘ναι εκεί να σου φωνάζει πως απέτυχες και το ξέρεις!
Θα ‘ναι σαν εκείνους τους μασκαράδες της γιορτής, που όταν τελειώσει, δεν θα ‘χουν λόγο ύπαρξης!
Συνείδησης και τύψεων γωνία, ίσως βρεις λίγο νερό να πλυθείς!!
Τι γιορτάζουμε αλήθεια την Καθαρά Δευτέρα;
Ρώτησα ένα παιδί στον δρόμο…
Το βλέμμα του ήταν αρκετό…
«…την Καθαρά Δευτέρα, πετάμε χαρταετό, αν και έθιμο μεταγενέστερο, έτσι γιορτάζουμε τα Κούλουμα.»
«… την Καθαρά Δευτέρα, τρώμε άζυμο ψωμί, την λεγόμενη λαγάνα.»
«…την Καθαρά Δευτέρα, καθαρίζουμε το σώμα και την ψυχή μας, προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για την νηστεία που ακολουθεί.»
Καθαρίζουμε την ψυχή μας!
Αυτό και μόνο να κρατήσουμε.
Πράξεις και όχι λόγια εντυπωσιασμού!
Πράξεις χωρίς τυμπανοκρουσίες!
Ας νηστέψουμε μια φορά την ψυχή μας και ποιος ξέρει , συνείδησης και τύψεων γωνία, ίσως έχει απομείνει λίγο νερό και για εμάς.
Καλή Σαρακοστή!
Μαρία Βουζουνεράκη
Αγαπάω τους ανθρώπους, όσο και τις λέξεις μου.
Τα μουτζουρωμένα και τσαλακωμένα χαρτιά, μοιάζουν με μια συννεφιασμένη ημέρα που περιμένει τον ήλιο να κάνει πρεμιέρα.
Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να ονειρεύεται και να ελπίζει.
Κάθε τι που ανασαίνει, είναι η δική μου έμπνευση.
Και είναι τόσο όμορφοι οι άνθρωποι, όταν γίνονται λέξεις στα μουτζουρωμένα σου χαρτιά!
πολυ αληθινο!!