Αν είχα το δικαίωμα έστω για μια στιγμή
Είναι από αυτές τις μέρες. Ξέρεις που πλησιάζουν τα γενέθλια σου και ασυνείδητα ξεκινάει ένα φλας μπακ και μια νοσταλγία.
Έτσι και σήμερα. Περίεργο. Κάθε χρόνο ακριβώς τέτοια μέρα έτσι ξεκινάς.Μια κούπα ζεστό καφέ, το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και το τραγούδι που επίτηδες το βάζεις να παίζει σε επανάληψη. Φώτα-κλακέτα και η ταινία της ζωής σου ως τώρα ξεκινά. Ένα και μοναδικό άλμπουμ των παιδικών σου χρόνων γιατί βλέπεις η ενηλικίωση για σένα άρχισε νωρίς.
Εκεί γύρω στα 10. Κοιτάς εκείνο το μωράκι που με αφέλεια κοίταζε κάπου στο κενό. Ποιος ξέρει γιατί τότε. Τώρα όμως ξέρεις στη δύση των ετών 42 και στην προσεχώς ανατολή των 43.Γιατί και τώρα σε στιγμές πιάνεις τον εαυτό σου να κοιτά χωρίς να βλέπει. Χρόνια τέτοιες μέρες είσαι με αυτό το αν. Αν σου δινόταν το δικαίωμα να επιλέξεις εσύ για σένα και όχι οι άλλοι. Να είχες το δικαίωμα να ζήσεις σαν παιδί. Να παίξεις στις αλάνες και να γυρνάς στο σπίτι με ματωμένα γονατάκια μα να είσαι το ευτυχισμένο.
Να είχες το δικαίωμα να περάσεις και εσύ όλες τις γιορτές όπως όλα τα παιδάκια και όχι κλεισμένο σε ένα σπίτι μόνο σου γιατί η μάνα έπρεπε να δουλεύει. Να μπορούσες λέει να είχες μεταβεί στην εφηβεία σου έτσι ανέμελα με την μόνη σου έννοια να γυρίσεις να διαβάσεις και μετά να βγεις βόλτα με τις φίλες σου για ένα σινεμά.
Θυμάσαι εκεί γύρω στα 19 που γέλασαν όταν τους είπες πως δεν είχες πάει ποτέ να δεις μια ταινία; Ίσως και να θέλεις να ξεχάσεις πως όταν όλοι διάβαζαν για Πανελλήνιες εσύ ήδη δούλευες και με το ζόρι τελείωσες το νυχτερινό. Και ύστερα; Ύστερα να, κάθε χρόνο τέτοια μέρα σκαλίζεις να ξεθάψεις μια στιγμή που γέλασες με τη ψυχή σου. Να βρεις εκείνη τη μια και μοναδική στιγμή που ήταν τόσο ξέγνοιαστη για να την επαναλαμβάνεις στη θύμηση σου ξανά και ξανά.
Αν είχα το δικαίωμα να μπορώ έστω για μια φορά να κάνω κάτι και να το αποφασίσω εγώ. Δεν μεμψιμοιρείς. Παραπονάκι είναι ξέρω. Τελείωσε ο καφές και πρέπει. Ξέρεις εσύ. Είναι αυτό το πρέπει που στο ξημέρωμα των γενεθλίων σου θα το κάνεις θέλω. Έστω για όσο κρατάνε τα γενέθλια σου.Εξάλλου πρωταπριλιά είναι. Όλοι λένε ψέμματα εκείνη την ημέρα.
Ιωάννα Νικολαντονάκη
