Μέσα στα μάτια σου

Μου λες τα μάτια σου να μην τα αγαπώ!
Μου λές παράδεισο να αρνηθώ και στο Ναδίρ εγώ να ζήσω.
Παραδομένες οι αισθήσεις σαν καθρεφτίζονται στο βλέμμα σου.
Στους κήπους της Βαβυλώνας μέσα εσύ, λουλούδι ακριβό!
Τα μάτια σου!
Μαύροι ιππότες που κουρσεύουν το μυαλό.
εκεί: στα αυτοκρατορικά κάστρα σου,σε πύργους πόθου!
Μέσα στα μάτια σου….αστέρια αυτοκτονούνε!
πανσέληνα φεγγάρια πορφυρά στην πυρά καίγονται!
Νοσταλγίες ανατριχιάζουν!
άσωτες οι σκέψεις ξεγυμνώνουν λάγνες στιγμές!
Μέσα στα μάτια σου! Η καρδιά στολίζεται δαντέλα αραχνοΰφαντη,
στέμμα από πετράδια ρουμπινί, με ζήλο βάζει.
Και μεθάω….μέσα στα μάτια σου που αγαπώ,
δάκρυ αν στάξει και χυθεί…..αγίασμα πίνει η ψυχή,ίσως και λυτρωθεί..
Μέσα στα μάτια σου……μουσικές συνθέσεις χορογραφούν οι ηδονές!
Πεθαίνω και ανασταίνομαι μια μέρα αν δεν τα δώ!
κι αν η ειρήνη είσαι εσύ…..πόλεμο κάνω εγώ!
Τα μάτια σου δυό Κυριακές Ανάστασης,
σταύρωση από πεθυμιές στης σάρκας την ανάμνηση!
Χίλιοι αγγέλου ανάσες βάλαν και την πνοή τους φυλαχτό,
σαϊτες πόθου ζωγραφίσαν:τα δυό σου μάτια που αγαπώ.

Μέλη Φωτιάδου