Η φύση από την αρχή της εμφάνισης του ανθρώπου, αποφάνθηκε πως θα του προσφέρει την δυνατότητα του λόγου κάτι που θεωρητικά συνεπάγεται της φρόνησης. Μα η θεωρία σε πολλές περιπτώσεις διαφέρει παρασάγγας από την πράξη. Κάτι το οποίο είναι κοινώς αποδεκτό, είτε το παραδεχτούμε είτε όχι.
Έτσι αυτή η διαπίστωση θα μας οδηγήσει, σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την ζωή σε μια κοινωνία που συνεπάγεται συναναστροφές με τους γύρω μας. Πόσο εύκολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον άλλο αυθαίρετα; Γιατί τόσο απλά τεντώνουμε το δαχτυλάκι κρίνοντας και δείχνοντας; Ελεύθερα όντα θα μου πεις είμαστε και στην τελική ποιος θα μας στερήσει το δικαίωμα του λόγου. Κι εγώ θα έρθω να σου πω, πως εδώ έχεις απόλυτο δίκιο, μα επιπρόσθετα θα σου πω κι ένα μεγάλο αλλά!
Το οποίο σήμερα θα στο στηρίξω με επιχειρήματα, απαραίτητα αν σέβομαι τον εαυτό μου και στηρίζω την άποψη μου. Έτσι λοιπόν όταν χαρακτηρίζεις τον οποιοδήποτε γύρω σου, χωρίς να τον γνωρίζεις καλά ή και ελάχιστα, φίλε μου λυπάμαι αλλά θα με βρεις αντίθετη. Διότι πέραν του ότι αυτά που λες για τον άλλο μπορεί να είναι αβάσιμα και διαστρεβλωμένα από κουβεντούλες που άκουσες. Επιπλέον φθείρουν και πληγώνουν σε μεγάλο βαθμό. Άκου να δεις ε; Πονάνε και στιγματίζουν πέρα από επιδερμικά και ψυχικά.
Από την άλλη, αν δεχτώ πως έχεις δίκιο στιγματίζοντας τον άλλο και πως ότι λες είναι βάσιμο. Για γύρνα και ρίξε μια ματιά στην δική σου καμπούρα με πάσα ειλικρίνεια. Σίγουρα κάτι θα βλέπεις, διότι κατά 99% αυτός που θα μπει στο κόπο να σπαταλήσει φαιά ουσία για να κάνει τον κριτή, τα έχει τα θεματάκια του. Γιατί ένας άνθρωπος που τα έχει βρει με τον εαυτό του δεν έχει χρόνο για να τον σπαταλήσει τσάμπα.
Τέλος, θα μου πεις πως ο καθένας μπορεί να χαρακτηριστεί όχι μόνο ως μονάδα αλλά και με βάση τον περίγυρο του. Γιατί δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι λέει ο λαός. Αλλά συμπληρώνει και κάτι άλλο πως κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Ευτυχώς όμως για τα τελευταία κανείς δεν θα τους προσδώσει ποινή για τις κοινωνικές συναναστροφές τους.
Χριστίνα Ρογκάκου
“Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει.”
