Κι αυτοί οι άνδρες κλαίνε

Είναι αυτός ο άνδρας που αφήνει τα πρέπει και τον δήθεν αντρικό εγωισμό του και γονατίζει.

Ναι! Γονατίζει στην αγάπη. Μ’ έναν τρόπο αγέρωχο, περήφανο, δείχνοντας έτσι τον σεβασμό του στην γυναίκα που αγαπά. Είναι αυτός που φτιάχτηκε για τα δύσκολα. Από εκείνα τα σπάνια υλικά που τον κάνουν ξεχωριστό. Είναι αυτός που θα ταλαιπωρηθεί, θα πικραθεί, αλλά θα πολεμήσει τους πάντες. Ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό και θα νικήσει.

Είναι αυτός που όταν νοιώσει ότι αδειάζει μέσα του θα βρει εκείνο το κουράγιο και θα σηκωθεί γιατί έχει έναν στόχο. Να έχει την γυναίκα που αγαπάει δίπλα του ευτυχισμένη, ακόμα κι αν το τίμημα αυτό είναι βαρύ.

Είναι αυτός που θα μπει ασπίδα στο πρόσωπο που αγαπάει, γιατί αγαπάει χωρίς ανταλλάγματα. Που αν χρειαστεί θα σκοτώσει την καρδιά και τα θέλω του για το καλό της αγαπημένης του.

Άντρας δεν είναι αυτός που δεν κλαίει. Είναι αυτός που θα κλάψει και θα ξεσπάσει χωρίς δισταγμό.

Τρία πράγματα δεν μπορείς να κλέψεις από μέσα του: τον πόνο που κρύβει μέσα (έναν πόνο που δύσκολα θα στον αποκαλύψει, γιατί είναι φορές που έξω δείχνει φυσιολογικός ενώ μέσα του επικρατεί το χάος), την αγωνία του όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και στο τέλος, τον αγώνα που δίνει για να χαμογελά η γυναίκα που αγαπά.

Κι όμως! Τέτοιοι άντρες κλαίνε.

Ντούρος Δημήτρης