Βάλε την καρδιά σου σε προτεραιότητα
Κάθε μέρα έχεις να αντιμετωπίσεις προβλήματα κάθε είδους, ευθύνες που δεν μπορείς να αποφύγεις. Σκέψεις σου τριβελίζουν το μυαλό και εσύ έχεις υποχρέωση να βάλεις ισορροπίες. Σφίγγεις τα δόντια ανασυντάσσεις δυνάμεις και ανταποκρίνεσαι. Πολλές φορές λυγίζεις, πελαγώνεις αλλά βάζεις το κεφάλι κάτω και προχωράς. Ζορίζεσαι μα σε πιέζεις ακόμα περισσότερο λέγοντας μπορώ. Μα ξεχνάς κάτι.
Το σώμα σου που φωνάζει και ζητάει να του δώσεις λίγο από τον χρόνο σου. Αν προσέξεις σου δίνει σήματα κινδύνου για να θυμηθείς πως κι αυτό πρέπει να το ακούς. Και μέσα σε αυτό υπάρχει ένας μηχανισμός που από την ημέρα που γεννήθηκες μέχρι το τέλος θα δουλεύει ακατάπαυστα. Είναι η καρδιά σου σωστά κατάλαβες.
Αυτή που έχεις συνηθίσει πια και οι χτύποι της δεν σου κάνουν αίσθηση. Την θεωρείς δεδομένη και συνεχώς εργατική. Αλλά κι αυτή δεσμεύεται να φροντίζει να σε κρατάει ζωντανό. Μπορεί να μην έχει την δυνατότητα να φωνάξει αλλά με τον τρόπο της δηλώνει παρούσα.
Άλλοτε χτυπώντας ήρεμα και άλλες στιγμές μεταφέροντας σου το σφίξιμο της. Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει πως το τελευταίο συμβαίνει σε στιγμές πίεσης, στεναχώριας, πίκρας, θυμού. Μην υποτιμήσεις όμως αυτές τις αντιδράσεις της, σου χτυπάει κουδουνάκια κινδύνου. Αυτά που δεν πρέπει να υποτιμήσεις. Είπαμε αυτή είναι η μόνη που δεν σταματά να εργάζεται στιγμή για σένα, αλλά επέτρεψε της κι εσύ να συνεχίσει να το κάνει.
Έχεις υποχρέωση να την φροντίζεις και να την κρατάς ήρεμη και γαλήνια. Έτσι μόνο θα μπορεί να σε υποστηρίζει, διαφορετικά θα εγκαταλείπει. Είναι τόσα αυτά που σου προσφέρει λοιπόν και σου ζητάει το ελάχιστο. Κάνε την το κύριο μέλημα σου και αυτή θα στο ανταποδώσει.
Θυμήσου σήμερα το πρωί ξύπνησες και στάθηκες στα πόδια σου. Υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο;