Δεν φεύγω σου λέω, δεν πάω πουθενά
Δεν φεύγω σου λέω, δεν πάω πουθενά.
Θα μείνω εδώ.
Θα περπατώ δίπλα σου όταν θέλεις συντροφιά.
Όταν θα θες να μείνεις λίγο μόνος θα ακολουθώ, διακριτικά, το βήμα σου.
Και εκείνες τις στιγμές που θα έχεις ανάγκη κάποιον να σε οδηγεί, γιατί θα έχεις κουραστεί να είσαι δυνατός, θα σου κρατώ το χέρι και θα σου δείχνω εγώ τον δρόμο.
Θα ακούω τις σιωπές σου, θα κλαίω τους λυγμούς σου και θα μιλάω με τις λέξεις σου.
Θα μένω σε πείσμα των συνθηκών, των περιστάσεων, των καιρών και των συγκυριών.
Τις νύχτες θα ησυχάζω το παραμιλητό σου και τις μέρες θα κρατάω τις ισορροπίες σου.
Θα παλεύω με τους δικούς σου δαίμονες, θα τους διώχνω μακριά να μην μπορεί τίποτα να σε τρομάξει.
Θα γίνομαι σκιά να ξαποσταίνεις όταν κατάκοπος θα επιστρέφεις απ΄τις ερήμους σου και νερό να ξεδιψάς όταν μαραίνεσαι.
Όχι δεν φεύγω. Δεν πάω πουθενά.
Θα τα κουβαλήσω τα φτερά μου.
Περπατώντας θα πηγαίνω, όχι πετώντας.
Κι΄ας κουραστώ. Κι΄ας πέσω. Και ας ματώσουνε τα γόνατα.
Εγώ πάντως, δεν φεύγω.
Όσο δεν σου φυτρώνουν και σένα φτερά θα μένω εδώ.
Θα πορεύομαι μαζί σου.
Και αυτό είναι υπόσχεση.
Υπάρχει κάτι ανώτερο να σου χαρίσω από αυτό;
Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
