Ξεκινήσαμε μόνοι, δειλά δειλά αραδιάζοντας τις κουβέντες μας σε ένα χαρτί ή έναν υπολογιστή για να ικανοποιηθεί η συνείδησή μας και να γαληνέψει η ψυχή μας. Βρεθήκαμε, συνεχίσαμε αυτή τη φορά μαζί. Ξέρεις πόσο σπουδαία λέξη είναι το μαζί; Εκθέσαμε τους εαυτούς μας στις οθόνες, γιατί αυτό γουστάραμε να κάνουμε. Πήραμε το ρίσκο και γίναμε ευάλωτοι στα μάτια σας για να σταματήσει αυτή η σκληρότητα της εποχής. Αν όλος ο κόσμος εξέφραζε το τι νιώθει, σίγουρα δεν θα ζούσαμε με τόσα απωθημένα.
Γράφω για μένα, γράφω για σένα, γράφω για να μεταφράσω τις σιωπές μας. Δεν είμαι μόνη. Διαβάζω όσα θα θελα να γράψω από άλλους. Τους ίδιους άλλους που διαβάζεις και συ. Όλα γίνονται μεταξύ μας, όλα μπορούν να γίνουν μεταξύ μας. Υπάρχουν λόγια που βγήκαν δύσκολα σε ένα κείμενο, υπάρχουν άλλα που βγήκαν με τεράστια ευκολία, υπάρχουν σκέψεις χαρούμενες σε μια σελίδα λέξεις, υπάρχουν σκέψεις που κώλωσαν τη στιγμή πριν εκφραστούν. Δεν μας είναι πάντα εύκολο να γράφουμε, κάποιες φορές δεν αντέχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά που θέλουμε να πούμε, δεν είναι πάντα εύκολο να μας διαβάζετε, κάποιες φορές δεν αντέχετε να ταυτιστείτε με αυτά που θέλουμε να πούμε.
Πότε έτσι, πότε αλλιώς, το «μεταξύ μας» ξεκίνησε για μας και για σας κυρίες και κύριοι. Οι μέρες του γίνανε μήνες και οι μήνες γίνανε χρόνος. Ένας ολόκληρος χρόνος που εμείς και σεις είμαστε μαζί. Και έτσι ενωμένοι συνεχίζουμε, γιατί έστω και ένα άτομο από σας, να δει τον εαυτό του στα κείμενα μας , εμείς παίρνουμε δύναμη. Είστε σπουδαίοι αναγνώστες είτε συμφωνείτε, είτε διαφωνείτε με τον καθένα από μας. Είστε αυτοί ,που ένα χρόνο μετά συνεχίζετε να μας στηρίζετε, χωρίς να μας το χρωστάτε, χωρίς να μας γνωρίζετε προσωπικά και αυτό είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για μας, μέσα από τα κείμενα μας να καταλάβετε πόσο αγάπη έχουμε για αυτό που κάνουμε και πόση αγάπη κρύβουμε μέσα μας για τον κάθε αναγνώστη μας ξεχωριστά.
Χρόνια πολλά «Μεταξύ μας» , χρόνια πολλά να έρθουν… πάντα μεταξύ μας.
Βαλέρια Γιώτη
