Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις

Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις, από δυσοίωνες καταστάσεις, από ανθρώπους που δεν σου αρμόζουν και δεν έχουν πλέον κάτι να πουν. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Απλά σκέψου πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Για να έρθει το καινούργιο πρέπει πρώτα να αφήσεις το παλιό εκεί που είναι.
Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις, από το παρελθόν, αυτόν τον άλλο κόσμο, που συνεχώς ψάχνει αφορμές για να σου θυμίσει το πριν και να σου κλέψει το τώρα. Να του κλείνεις την πόρτα αλλά να μην την κλειδώνεις. Να την ανοίγεις που και που έτσι για να βλέπεις από που ξεκίνησες και το σημείο που έφτασες.
Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις, από τις σκέψεις του μυαλού, αυτές τις Ερινύες που σε φυλακίζουν και να σε κάνουν να ζεις μια ζωή που δεν σου ανήκει. Δύσκολο πράγμα η μνήμη. Σε κάνει δέσμιο μιας κατάστασης που υφαίνεται με έναν τρόπο έτσι ώστε να καταστρέψει την ψυχική και σωματική σου υγεία. Μην γίνεις ποτέ ευάλωτος σε κάτι τέτοιο.

Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις, και να μην εξαρτάσαι από κανέναν. Είτε φίλο, είτε σύντροφο, είτε οικογένεια, είτε συγγενή. Η Εξάρτηση ποτέ δεν βοήθησε κανέναν. Μονάχα τον διέφθειρε. Αν πραγματικά θες να μάθεις μια τέχνη, αυτή είναι να αγαπάς. Και για να την μάθεις, θέλει πάνω από όλα ψυχή και αισιοδοξία.
Είναι τέχνη να μάθεις να φεύγεις, και ταυτόχρονα να μπορείς αφήνεις τα πάντα πίσω σου. Να βάζεις στην άκρη εγωισμούς και στεναχώριες και να μπορείς να δίνεις συγχώρεση ακόμα και σε αυτούς που δεν το αξίζουν. Πάνω από όλα όμως, κάνε το για εσένα. Για να μπορείς να συνεχίσεις παρακάτω χωρίς καμία σκιά να καλύπτει τα βήματά σου.

Είναι τέχνη λοιπόν, να μάθεις να φεύγεις, και συνεχίζοντας να μην πάψεις ούτε μια στιγμή να ελπίζεις πιστεύοντας. Η Πίστη δίνει ζωή και αυξάνει τα όνειρά μας. Μας λυτρώνει ανακουφίζοντας τον εσωτερικό μας κόσμο, γεμίζοντάς μας με ενέργεια και θέληση. Θέλει μεγάλη δύναμη να πιστεύεις. Όχι απαραίτητα σε κάτι ανώτερο, αλλά πολύ περισσότερο, στον ίδιο σου τον εαυτό. Ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα όταν πραγματικά το θέλει.

Η πιο μεγάλή τέχνη όμως, είναι να μάθεις να είσαι άνθρωπος. Δεν διδάσκεται και δεν διαβάζεται με την βοήθεια κανενός βιβλίου. Ζητάει μόνο μια αγνή και καθαρή ψυχή…

Νικόλ Παπαδοπούλου
Φοιτήτρια Φιλοσοφικής, Γαλλικής Φιλολογίας