Αγαπώ θα πει Υπάρχω
Να ‘μουνα, λέει,
εκείνο το παιχνιδιάρικο φύλλο
της κληματαριάς,
έξω απ’ το παραθύρι σου..
Εκείνο,
που θροΐζει παραπονιάρικα
σε κάθε μικρούλα ριπή του ανέμου..
Εκείνο,
που σε νανουρίζει καλέ μου,
τα ζεστά και βαρετά καλοκαιρινά μεσημέρια,
σαν πέφτεις αποκαμωμένος
να ξαποστάσεις..
Εκείνο το καταπράσινο φύλλο,
που αέναα θωρεί τρυφερά
τα κλειστά σου βλέφαρά
και σου χαρίζει
λίγο απ’ το οξυγόνο που ανασαίνεις..
Να’ μουνα, λέει,
εκείνο το κακοκομμένο κούτσουρο
της βελανιδιάς,
που στίβαξες μαζί με τ’ άλλα
στην αυλή σου..
Εκείνο,
που περιμένει αμαχητί τη σειρά του,
να το διαλέξεις
και να το παραδώσεις στη φωτιά..
Εκείνο, που θα καίγεται λυπημένο
στο τζάκι σου,
καθώς εσύ,
κοιτώντας τις φλόγες,
θα χάνεσαι
σε σκέψεις που πονάνε..
κι άλλοτε θα ταξιδεύεις
σε όνειρα αλήτες,
καθώς με τη μασιά
θα ανακατεύεις μηχανικά τη φωτιά
και οι σπίθες της
θα φεγγοβολούν τα μάτια σου
και θα ανάβουνε πύρινες εστίες στην καρδιά σου..
Κι έτσι όπως θα θροΐζω απαλά..
Κι έτσι όπως θα καίγομαι αργά..
Άκου λέει,
για μια αδιόρατη του χρόνου στιγμή,
εσύ να μ’ αγαπήσεις.!
Κι αν τούτο,
έρθει η ώρα και συμβεί καλέ μου,
δε θα με νοιάζει πια..
Δε θα με νοιάζει,
που σα φύλλο
θα με ξεράνει ο καιρός
και μία μέρα ο αγέρας
θα με αποκόψει
απ’ τη ζωή και από σένα..
Δε θα με μέλει,
που σα κούτσουρο
η φλόγα θα με κάψει
και μπρος στα δυο σου μάτια
στάχτη θα γεννώ
και θα χαθώ..
Γιατί “αγάπησα”, καλέ μου,
θα πει πως νίκησα
το χρόνο και την ύλη
και πέρασα στην αιωνιότητα..
Γιατί “αγαπήθηκα”, ουρανέ μου, θα πει
πως με σφιχταγκάλιασε το θαύμα
και πως τρύπωσα
από μια Κερκόπορτα
στου Παραδείσου το προαύλιο..
Γιατί “αγαπώ”, ζωή μου..
τόσο απλά..
θα πει Υπάρχω!
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
